Conrad Friedrich Hurlebusch
Conrad Friedrich Hurlebusch (ur. około 1691[1]–1696[2] w Brunszwiku, zm. 17 grudnia 1765 w Amsterdamie[1][2]) – niemiecki kompozytor, klawesynista i organista.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujGry na klawesynie i organach uczył się w Brunszwiku u swojego ojca, Heinricha Lorentza Hurlebuscha[1][2]. Poznał Dietricha Buxtehudego i Johanna Adama Reinckena[2]. W 1715 roku wyjechał do Hamburga, skąd później udał się do Wiednia[1][2]. W latach 1718–1721 przebywał we Włoszech[1][2]. W 1721 roku wrócił do Brunszwiku[1][2], gdzie odrzucił oferowane mu stanowisko w kapeli książęcej[2]. Od 1723 do 1725 roku przebywał w Sztokholmie w charakterze nadwornego kapelmistrza króla Fryderyka I[1][2]. Następnie wrócił do Brunszwiku, skąd w 1726 roku udał się do Bayreuth (1726), a w 1727 roku do Hamburga, gdzie przebywał do 1736 roku[2]. W 1743 roku osiadł w Amsterdamie, gdzie został organistą Oude Kerk[1][2]. W ostatnich latach życia cierpiał na chiragrę[2].
Skomponował m.in. opery L’innocenza difesa (wyst. Brunszwik 1721), Flavio Cuniberto (wyst. Brunszwik 1727) oraz Guderich, Dorinda i Etearchus (wyst. Bayreuth 1726)[1][2], ponadto koncerty instrumentalne, sonaty klawesynowe oraz kantaty i inne utwory wokalne[1][2]. Kompozycje Hurlebuscha w większości mają homorytmiczny charakter i utrzymane są w stylistyce współczesnych artyście prądów w muzyce, są jednak nierówne pod względem artystycznym[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1644. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 336. ISBN 83-224-0453-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Conrad Friedrich Hurlebusch – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project