Fryderyk I Heski

król Szwecji w XVIII wieku

Fryderyk I Heski szw Fredrik I av Hessen (ur. 23 kwietnia 1676 w Kassel, Hesja-Kassel, zm. 25 marca 1751 w Sztokholmie) – książę małżonek Szwecji jako mąż królowej Ulryki Eleonory w latach 1718–1720, a od abdykacji żony w 1720 – król Szwecji. Landgraf heski na Kassel i Homburgu od 1730.

Fryderyk I Heski
Ilustracja
In Deo spes mea
W Bogu moja nadzieja
Król Szwecji
Okres

od 24 marca 1720
do 25 marca 1751

Koronacja

3 maja 1720

Poprzednik

Ulryka Eleonora

Następca

Adolf Fryderyk

Landgraf Hesji-Kassel
Okres

od 24 marca 1720
do 25 marca 1751

Koronacja

3 maja 1720

Poprzednik

Karol I Heski

Następca

Wilhelm VIII Heski

Dane biograficzne
Dynastia

heska

Data urodzenia

23 kwietnia 1676

Data śmierci

25 marca 1751

Ojciec

Karol I Heski

Matka

Maria Amalia Kettler

Żona

Ludwika Dorota Zofia Brandenburska
Ulryka Eleonora Wittelsbach

Dzieci

Fryderyk Wilhelm von Hessenstein
Karol Edward von Hessenstein
Jadwiga Amalia

Odznaczenia
Order Królewski Serafinów (Szwecja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (Szwecja) Order Słonia (Dania) Order Orła Czarnego (Prusy)

Panowanie edytuj

Fryderyk I objął władzę królewską w Szwecji po swojej żonie Ulryce Eleonorze, która abdykowała na jego rzecz. Był władcą słabym i niezdolnym do sprzeciwu wobec szwedzkich możnowładców, zgrupowanych w "partii kapeluszy" (Hattpartiet). Kilkakrotnie próbował szantażować posłów groźbą abdykacji, jednak oni nie zgodzili się na poszerzenie władzy monarszej. W Hesji-Kassel reprezentował go jego młodszy brat Wilhelm VIII jako regent.

Za jego rządów doszło do podpisania pokoju w Nystad, kończącego III wojnę północną. Na mocy traktatu pokojowego Szwecja utraciła pozycję mocarstwa i oddała Karelię, Ingrię, Estonię i Inflanty pod panowanie Rosji.

Fryderyk był jedynym królem Szwecji z dynastii heskiej. Nie posiadał prawnych następców. Po jego śmierci tron szwedzki objął Adolf Fryderyk, przedstawiciel dynastii Holstein-Gottorp. Jego sukcesorem w Hesji został młodszy brat Wilhelm VIII. Największą zasługą Fryderyka I dla Szwecji było stworzenie w 1748 systemu orderowego z Orderem Serafina na czele, który bardzo sprawnie funkcjonował aż do zmiany konstytucji w 1975.

Rodzina edytuj

Fryderyk był synem władcy Hesji Karola I (1654–1730) i Marii Amalii Kettler, księżniczki kurlandzkiej (1653–1711).

Jego dziadkami ze strony matki byli Jakub Kettler, książę Kurlandii w latach (1638–1682) i Ludwika Szarlotta, córka elektora brandenburskiego i księcia pruskiego Jerzego Wilhelma Hohenzollerna. Rodzicami jego ojca byli Wilhelm VI, landgraf heski na Kassel (1637–1663) i Jadwiga Zofia, córka Jerzego Wilhelma i siostra Ludwiki Szarlotty.

Małżeństwa i potomstwo edytuj

Jego pierwszą żoną była Ludwika Dorota Zofia Brandenburska (1680-1705), którą poślubił 31 maja 1700. Po śmierci pierwszej żony Fryderyk ożenił się w 1715 z Ulryką Eleonorą Wittelsbach (1688–1741), córką króla Szwecji Karola XI (1655–1697).

Fryderyk nie posiadał potomstwa zarówno z pierwszego, jak i drugiego małżeństwa. Miał jednak trójkę nieślubnych dzieci, których matką była jego metresa Jadwiga Taube:

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Shering Rosenhane: Svea-rikes konunga-längd. Sztokholm: A.J. Nordström, 1789, s. 76-77. (szw.).

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa: Svenskt biografiskt handlexikon, Wydawnictwo "Albert Bonniers Förlag", Sztokholm 1906, T. I. ss. 357–358. (szw.) [dostęp 26 lutego 2010]
  • Praca zbiorowa: Nordisk familjebok, Wydawnictwo "Nordisk familjeboks förlags aktiebolag", Sztokholm 1908, wyd. II. T. 8. ss. 1255–1258. (szw.) [dostęp 26 lutego 2010]
  • Ulf Sundberg: En avdankad militär på tronen [w:], miesęcznik "Populär Historia" nr 11/2006, s. 34. (szw.) [dostęp 26 lutego 2010]

Linki zewnętrzne edytuj