Czarnowice

wieś w województwie lubuskim

Czarnowice (niem. Tzschernowitz, łuż. Carnojce) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

Czarnowice
wieś
Ilustracja
Szkoła w Czarnowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Gubin

Liczba ludności (2022)

330[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-633[3]

Tablice rejestracyjne

FKR

SIMC

0909236

Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin
Mapa konturowa gminy wiejskiej Gubin, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Czarnowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Czarnowice”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Czarnowice”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Czarnowice”
Ziemia51°54′07″N 14°45′46″E/51,901944 14,762778[1]

W latach 1945-54 siedziba gminy Czarnowice. W latach 1954-1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Czarnowice, po jej zniesieniu w gromadzie Stargard Gubiński. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Miejscowość położona jest 5 km na południowy wschód od Gubina nad rzeką Lubszą (Lubica) przy drodze wojewódzkiej nr 286 prowadzącej z Gubina do Lubska. O wsi po raz pierwszy wspomniano w dokumentach w 1436 roku pod nazwą (niem. Tczernewitz), w 1452 Czernewitz, w 1527 Zerowicz, w 1538 Zernewicz, w 1937 Schernewitz, a po wojnie Czarnowice[4]. Wieś przed laty należała do Klasztoru Niewiast w Guben, następnie w latach 1452 - 1554 do rodów von Sehlstrang, 1554 - 1765 von Polenz i von Kleist[4]. Pierwszym właścicielem wsi z rodu von Kleist był August Wilhelm, który dzięki pomocy finansowej matki nabył ten rycerski majątek ziemski[4]. Po jego śmierci majątek otrzymało dwóch synów. Trzecim właścicielem wsi był hrabia Kleist von Loss (1825 - 1877), również starosta gubeński. W latach 1929 - 1930 rodzina musiała ogłosić upadłość[5] i po licytacji majątku osiedlono na nim przesiedleńców po I wojnie światowej[4].

W 1952 roku Czarnowice zamieszkiwało 277 osób na 39 gospodarstwach[6]. W grudniu 2003 roku wieś otrzymała wodociąg, do którego podłączono 75 gospodarstw[6]. Liczy około 330 mieszkańców. W wiosce mieści się Gimnazjum z salą gimnastyczną. Na terenie wsi działa kilka mniejszych firm.

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • cmentarz, z XIX wieku
    • kaplica cmentarna
  • dom nr 32, z XVIII wieku
  • stodoła folwarczna, z XVIII wieku

inne zabytki:

  • fragmenty zabudowy z końca XVIII i początku XIX wieku, znajduje się na terenie wsi[8].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 19325
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 175 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 203
  5. Spowodowana była powodzią i złymi plonami w latach poprzednich
  6. a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 204
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 12. [dostęp 2013-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  8. Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 21

Bibliografia edytuj

  • Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.21
  • Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 203-204. ISBN 978-83-88059-54-4.

Linki zewnętrzne edytuj