Damno
Damno (kaszb. Damno lub Dãbno[3][4], niem. Dammen) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica na Pobrzeżu Słowińskim. Wieś jest siedzibą sołectwa Damno w którego skład wchodzą również miejscowości Wiatrowo i Głodowo.
| wieś | |
.jpg) Zabytkowy kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
632 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-231[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0743327 |
Położenie na mapie gminy Damnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
 54°31′44″N 17°19′00″E/54,528889 17,316667[1]
| |
.jpg)
W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą gromady Damno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Nazwa edytuj
Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Dammen w 1335, ma pochodzenie słowiańskie i charakter topograficzny. Powstała przez dodanie do nazwy pospolitej dąb formantu -no[5]. Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Dą͂mnɵ wraz z nazwami mieszkańców: Dą͂mjȯu̯n, Dą͂mjȯu̯nkă „damnianin, damnianka”[6]. Niemiecka nazwa Dammen jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[5]. Współczesna forma polska Damno oddaje wymowę słowińską[5].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Damno[7].
Zabytki edytuj
We wsi znajduje się obiekt zabytkowy wpisany do rejestru państwowego:
- kościół neogotycki z 1879 z wysoką wieżą z hełmem ostrosłupowym. Część wyposażenia pochodzi z poprzedniej świątyni, m.in. barokowy ołtarz i trybowane epitafium z 1705.
Obiektem o znaczeniu historycznym jest:
- neoklasycystyczny dwór z poł. XIX w., parterowy, kryty dachem mansardowym, w otoczeniu park[8].
Zobacz też edytuj
- Damno. powiatslupsk.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-06)].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21368
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 206 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 133 (pol.).
- ↑ artykuly-Kaszëbsczé miestné miona - kaszubskie nazwy miejscowości : Nasze Kaszuby [online], naszekaszuby.pl [dostęp 2023-12-17].
- ↑ a b c Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 33.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1470.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 202, ISBN 978-83-62137-50-3.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 265, ISBN 978-83-7495-133-3.