Wikipedia

Demokratyczni Socjaliści Ameryki

amerykańskie stowarzyszenie

Demokratyczni Socjaliści Ameryki (ang. Democratic Socialists of America, DSA) – amerykańskie stowarzyszenie o profilu socjalistyczno-demokratycznym, socjaldemokratycznym oraz propracowniczym.

Demokratyczni Socjaliści Ameryki
Democratic Socialists of America
Ilustracja
Członkowie DSA w czasie protestu w Boise (2018 r.)
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejscowość

75 Maiden Lane, Ste 702
Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Data założenia

1982

Dziedzina

Stowarzyszenie

Dyrektor

Maria Svart

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

DSA ma swoje korzenie w Socjalistycznej Partii Ameryki (SPA), której najważniejszymi liderami byli Eugene V. Debs, Norman Thomas i Michael Harrington[1]. W 1973 Harrington, przywódca mniejszościowej frakcji, która sprzeciwiła się prawicowej zmianie i przekształceniu się SPA w stowarzyszenie Socjaldemokratów (SDUSA) podczas krajowej konwencji partii w 1972. W związku z tym utworzył organizację Demokratyczny Socjalistyczny Komitet Organizacyjny (DSOC). Inną frakcją, która podzieliła się po konwencji, była Socjalistyczna Partia USA (SPUSA), która pozostaje niezależną demokratyczną socjalistyczną partią polityczną. DSOC, słowami Harringtona „resztka resztki”, wkrótce stała się największą demokratyczną grupą socjalistyczną w Stanach Zjednoczonych. W 1982 połączyła się z New American Movement (NAM), koalicją intelektualistów wywodzących się z ruchów Nowej Lewicy w latach 60. i byłych członków partii socjalistycznych oraz komunistycznych Starej Lewicy[2][3][4][5].

Początkowo organizacja składała się z około 5000 byłych członków DSOC i 1000 byłych członków NAM. Po założeniu DSA, Harrington i socjalistyczno-feministyczna autorka Barbara Ehrenreich zostali wybrani współprzewodniczącymi organizacji. DSA nie wystawia swoich kandydatów w wyborach, ale zamiast tego „walczy dziś o reformy, które osłabią siłę korporacji i zwiększą siłę ludzi pracujących”. Organizacja czasami wyrażała poparcie dla kandydatów Partii Demokratycznej czy Partii Zielonych podczas wyborów – zwłaszcza Waltera Mondale’a, Jesse’a Jacksona, Johna Kerry’ego, Baracka Obamę, Berniego Sandersa czy Ralpha Nadera.

DSA jest największą organizacją socjalistyczną w Stanach Zjednoczonych od ponad wieku[6][7]. We wrześniu 2018 liczba członków wynosiła 50 000[8], a liczba lokalnych oddziałów 181[9]. W grudniu 2017 mediana wieku członkostwa wynosiła 33 lata, w porównaniu z 68 w 2013[10]. W wyborach w 2017 piętnastu kandydatów, którzy byli członkami DSA, zostało wybranych na urząd w trzynastu stanach, w szczególności Lee J. Carter w Izbie Delegatów Wirginii, dołączając do dwudziestu członków, którzy już zostali wcześniej wybrani na stanowisko w całym kraju[11]. W listopadzie 2018 dwie członkinie DSA, Alexandria Ocasio-Cortez oraz Rashida Tlaib zostały wybrane do Izby Reprezentantów. Jedenaście innych osób zostało wybranych do stanowych ustawodawców[12].

Publikacje edytuj

DSA publikuje Democratic Left, kwartalnik z wiadomościami i analizami. Publikacja kontynuowana jest nieprzerwanie od oryginalnego Newsletter of the Democratic Left publikowanego przez DSOC (prekursor DSA) od czasu jej powstania w 1973. W 2008 członkowie DSA działający w amerykańskim ruchu robotniczym założyli Talking Union, blog, który koncentruje się na polityce pracy, walki i strategie klasy pracującej[13][14].

Lewicowy kwartalnik Jacobin jest również uważany za bardzo bliski organizacji, ponieważ jego redaktor – Bhaskar Sunkara jest członkiem DSA; jednak nie ma oficjalnych powiązań między magazynem a DSA[15].

Ideologia edytuj

Członkowie DSA mają poglądy od ekosocjalizmu[16], socjalizmu demokratycznego[17], socjalizmu wolnościowego[18] po komunizm[19].

Organizacja uważa zniesienie kapitalizmu i urzeczywistnienie socjalizmu za stopniowy długoterminowy cel, dlatego koncentruje swoją bezpośrednią energię polityczną na reformach wewnątrz kapitalizmu, które wzmacniają ludzi pracy, jednocześnie zmniejszając siłę korporacji[20][21][22][23]. DSA prezentuje również poglądy antyrasistowskie, antyfaszystowskie[24][25], feministyczne[26] oraz wspierające prawa osób LGBT[27].

DSA jest członkiem, od momentu założenia w 1982, Międzynarodówki Socjalistycznej (SI). Jednak w 2017 DSA zagłosowało za opuszczeniem SI w sierpniu 2017, w związku z przyjęciem tego, co DSA postrzegało jako neoliberalną politykę gospodarczą[28].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Maria Svart, Let’s Talk Democratic Socialism, Already, „In These Times”, 7 listopada 2011, ISSN 0160-5992 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-08] (ang.).
  2. ↑ Socialist Party Now the Social Democrats, U.S.A., „The New York Times”, 31 grudnia 1972, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-21] (ang.).
  3. ↑ Young Socialists open parley; to weigh ‘New Politics’ split, „The New York Times”, 1972, s. 25 [zarchiwizowane z adresu 2012-03-23] (ang.).
  4. ↑ Young Socialists defeat motion favoring recognition of Cuba, „The New York Times”, 1972, s. 15 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-21] (ang.).
  5. ↑ Firmness’ urged on Communists: Social Democrats reach end of U.S. Convention here, „The New York Times”, 1973, s. 11 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-21] (ang.).
  6. ↑ With about 37,000 dues-paying members spread across 200 local groups, DSA now dwarfs all other far-left organizations in America. There are at least 11 chapters in Texas, including in Houston, Dallas, San Antonio, Austin and El Paso. #Yallidarity [online], Twitter [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (pol.).
  7. ↑ Holly Otterbein, The Kids Are All Red: Socialism Rises Again in the Age of Trump [online], Philadelphia Magazine, 19 listopada 2017 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
  8. ↑ It’s official -- we now have 50,000 members! [online], Twitter [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-23] (pol.).
  9. ↑ Farah Stockman, ‘Yes, I’m Running as a Socialist.’ Why Candidates Are Embracing the Label in 2018, „The New York Times”, 20 kwietnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-08] (ang.).
  10. ↑ Anna Heyward, Since Trump’s Victory, Democratic Socialists of America Has Become a Budding Political Force, 21 grudnia 2017, ISSN 0027-8378 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-01] (ang.).
  11. ↑ Michelle Goldberg, Revenge of the Obama Coalition, „The New York Times”, 10 listopada 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16] (ang.).
  12. ↑ Democratic Socialists Rack Up Wins in States [online], www.governing.com [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-16] (ang.).
  13. ↑ About [online], Taling Union, 26 kwietnia 2020 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-26] (ang.).
  14. ↑ Democratic Left [online], Democratic Left [dostęp 2020-06-16] (ang.).
  15. ↑ Walking the tightrope [online], Weekly Worker [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-25] (ang.).
  16. ↑ Ecosocialist Working Group [online], Democratic Socialists of America (DSA) [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-16] (ang.).
  17. ↑ Neal Meyer, What Is Democratic Socialism? [online], jacobinmag.com [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
  18. ↑ DSA Libertarian Socialist Caucus [online], DSA Libertarian Socialist Caucus [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-29] (ang.).
  19. ↑ DSA Communist Caucus, DSA Communist Caucus: Our Statement [online], Medium, 7 września 2017 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
  20. ↑ About Us [online], Democratic Socialists of America (DSA) [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-30] (ang.).
  21. ↑ John Haltiwanger, Here’s the difference between a ‘socialist’ and a ‘democratic socialist’ [online], Business Insider [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16] (ang.).
  22. ↑ Jeff Stein, 9 questions about the Democratic Socialists of America you were too embarrassed to ask [online], Vox, 5 sierpnia 2017 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-26] (ang.).
  23. ↑ Rise of the democratic socialists [online], theweek.com, 30 lipca 2018 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-28] (ang.).
  24. ↑ Always anti-fascist. Yesterday, Boston. Today, Long Beach. We will win. [online], Twitter [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-23] (ang.).
  25. ↑ Everyday Antifascism in New York City [online], NYC Democratic Socialists [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16] (ang.).
  26. ↑ Uniting to Build a Socialist Feminist Movement [online], Democratic Socialists of America (DSA) [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-01] (ang.).
  27. ↑ Statement on Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer and Intersex Rights [online], Democratic Socialists of America (DSA) [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-16] (ang.).
  28. ↑ DSA Votes for BDS, Reparations, and Out of the Socialist International [online], Left Voice [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-01] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Demokratyczni_Socjaliści_Ameryki&oldid=67953228”