Ede Reményi, właśc. Eduard Hoffmann[1][2] (ur. 17 stycznia 1828 w Miszkolcu, zm. 15 maja 1898 w San Francisco[1][2]) – węgierski skrzypek.

Ede Reményi
Ilustracja
Ede Reményi, 1887
Imię i nazwisko

Eduard Hoffmann

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1828
Miszkolc

Pochodzenie

węgierskie

Data i miejsce śmierci

15 maja 1898
San Francisco

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek

Życiorys

edytuj

Uczył się gry na skrzypcach u Josepha Bartmanna w Egerze (1838–1842)[1] oraz u Josepha Böhma w Wiedniu (1842–1845)[1][2]. Debiutował w 1846 roku w Peszcie, następnie wystąpił w Paryżu (1847) i Londynie (1848)[1]. Skazany na wygnanie z kraju za uczestnictwo w rewolucji węgierskiej 1848 roku, wyjechał do Stanów Zjednoczonych[1][2]. W 1851 roku występował w Hamburgu razem z Johannesem Brahmsem, z którym następnie w latach 1852–1853 odbył tournée koncertowe po Niemczech, w trakcie którego poznał Josepha Joachima i Ferenca Liszta[1]. W latach 1854–1859 był nadwornym skrzypkiem królowej Wiktorii[1][2]. W 1860 roku po uzyskaniu amnestii wrócił na Węgry, gdzie występował jako artysta koncertujący[1][2]. W 1870 roku został solistą Teatru Narodowego w Peszcie[1]. Występował z koncertami we Francji, Niemczech i Holandii (1865), Londynie (1877–1878) oraz Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku (1878)[1][2]. W latach 1877–1878 odbył światowe tournée, w trakcie którego odwiedził Chiny, Japonię i Afrykę Południową[1][2]. Z czasem z powodu pogarszającego się stanu zdrowia ograniczył działalność koncertową[2]. Zmarł na skutek ataku apopleksji podczas występu w Orpheum Theater w San Francisco[1][2].

Jego gra była podziwiana przez współczesnych, do jego wielbicieli należał Ferenc Liszt[1][2]. W swoich występach łączył technikę z emocjonalnością i patosem[1][2], wykorzystywał elementy muzyki cygańskiej[1][2]. Skomponował koncert skrzypcowy i utwory solowe na skrzypce, był też autorem transkrypcji utworów fortepianowych Chopina, Schuberta i Bacha na skrzypce[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 363–364. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h i j k l m n Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2963–2964. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

edytuj