Ede Reményi

Ede Reményi
	; Ede Reményi, 1887
Imię i nazwisko	Eduard Hoffmann
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1828 ; Miszkolc
Pochodzenie	węgierskie
Data i miejsce śmierci	15 maja 1898 ; San Francisco
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	skrzypek
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ede Reményi, właśc. Eduard Hoffmann^[1]^[2] (ur. 17 stycznia 1828 w Miszkolcu, zm. 15 maja 1898 w San Francisco^[1]^[2]) – węgierski skrzypek.

Życiorys

Uczył się gry na skrzypcach u Josepha Bartmanna w Egerze (1838–1842)^[1] oraz u Josepha Böhma w Wiedniu (1842–1845)^[1]^[2]. Debiutował w 1846 roku w Peszcie, następnie wystąpił w Paryżu (1847) i Londynie (1848)^[1]. Skazany na wygnanie z kraju za uczestnictwo w rewolucji węgierskiej 1848 roku, wyjechał do Stanów Zjednoczonych^[1]^[2]. W 1851 roku występował w Hamburgu razem z Johannesem Brahmsem, z którym następnie w latach 1852–1853 odbył tournée koncertowe po Niemczech, w trakcie którego poznał Josepha Joachima i Ferenca Liszta^[1]. W latach 1854–1859 był nadwornym skrzypkiem królowej Wiktorii^[1]^[2]. W 1860 roku po uzyskaniu amnestii wrócił na Węgry, gdzie występował jako artysta koncertujący^[1]^[2]. W 1870 roku został solistą Teatru Narodowego w Peszcie^[1]. Występował z koncertami we Francji, Niemczech i Holandii (1865), Londynie (1877–1878) oraz Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku (1878)^[1]^[2]. W latach 1877–1878 odbył światowe tournée, w trakcie którego odwiedził Chiny, Japonię i Afrykę Południową^[1]^[2]. Z czasem z powodu pogarszającego się stanu zdrowia ograniczył działalność koncertową^[2]. Zmarł na skutek ataku apopleksji podczas występu w Orpheum Theater w San Francisco^[1]^[2].

Jego gra była podziwiana przez współczesnych, do jego wielbicieli należał Ferenc Liszt^[1]^[2]. W swoich występach łączył technikę z emocjonalnością i patosem^[1]^[2], wykorzystywał elementy muzyki cygańskiej^[1]^[2]. Skomponował koncert skrzypcowy i utwory solowe na skrzypce, był też autorem transkrypcji utworów fortepianowych Chopina, Schuberta i Bacha na skrzypce^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 363–364. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2963–2964. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

Ede Reményi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 363–364. ISBN 978-83-224-0837-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2963–2964. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]