Edmund Scholz

Edmund Scholz
	Wikariusz generalny
Kraj działania	Królestwo Prus
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1835 ; Łężyce
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1920 ; Gorzanów
	Wikariusz generalny archidiecezji praskiej
Okres sprawowania	1909–1920
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1859

Edmund Scholz (ur. 10 sierpnia 1835 w Łężycach, zm. 2 listopada 1920 w Gorzanowie) – niemiecki duchowny katolicki, wielki dziekan kłodzki od 1909, wikariusz arcybiskupi dla wiernych hrabstwa kłodzkiego w latach 1909–1920 i wikariusz generalny archidiecezji praskiej w Prusach od 1920 r.

Życiorys

Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości podjął studia teologiczne na Śląskim Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1859 r.^[1]

Skierowany został do pracy duszpasterskiej w Bystrzycy Kłodzkiej, gdzie pełnił funkcję prefekta szkolnego w seminarium nauczycielskim. Był jednym z inicjatorów wydawania kwartalnika historycznego „Vierteljährschrift für Geschichte und Heimatkunde der Grafschaft Glatz” razem z Franzem Volkmerem i Wilhelmem Hohausem.

W 1886 został nominowany przez ks. Hoffmanna proboszczem gorzanowskim. W 1909 w rocznicę 50-lecia święceń kapłańskich Wydział Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego nadał mu tytuł doktora honoris causa. W 1910 mianowano go wielkim dziekanem kłodzkim i wikariuszem arcybiskupa praskiego dla wiernych hrabstwa kłodzkiego. Po powołaniu w ramach archidiecezji praskiej generalnego wikariatu kłodzkiego w 1920 został wikariuszem generalnym z prawem noszenia pektorału, infuły i pastorału oraz z prawem uczestniczenia w fuldajskiej konferencji biskupów^[2].

Z okazji swojego jubileuszu posługi kapłańskiej za wkład w historiografię ziemi kłodzkiej, otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego^[3].

Zmarł nagle w 1920 i został pochowany w Gorzanowie, gdzie na cmentarzu przykościelnym zachował się jego grób.

Przypisy

↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 371.
↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 368.
↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 371.

Bibliografia

A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006.
A. Bernatzky, Lexikon der Grafschaft Glatz, Leimen 1988.

[1] A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 371.

[2] A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 368.

[3] A. Herzig, M. Ruchniewicz, op. cit., s. 371.

[1]

[2]

[3]