Elżbieta Karadziordziewić

Elżbieta Karadziordziewić, serb. Јелисавета Карађорђевић, serb.-chorw. Jelisaveta Karađorđević, pseud. Jelisaveta, E (ur. 7 kwietnia 1936 w Belgradzie[potrzebny przypis]) – serbska arystokratka, pisarka i polityczka; księżniczka Jugosławii (tytularnie także Serbii), kandydatka w wyborach prezydenckich w 2004.

Elżbieta Karadziordziewić
Јелисавета Карађорђевић
Jelisaveta Karađorđević
Ilustracja
Herb
Księżniczka Serbii i Jugosławii
Dynastia

Karadziordziewicie

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1936
Belgrad

Ojciec

Paweł Karadziordziewić

Matka

Olga Glücksburg

Mąż

Howard Oxenberg
Neil Balfour
Manuel Ulloa Elías

Dzieci

z Howardem Oxenbergiem:
Catherine, Christina
z Neilem Balfourem:
Nicholas

Odznaczenia

Życiorys edytuj

Urodziła się jako jedyna córka Pawła (1893–1976), księcia Jugosławii, i Olgi Glücksburg (1903–1997), księżniczki Grecji i Danii. Miała dwóch starszych braci: Aleksandra (1924–2016) i Mikołaja (1928–1954). Jej matką chrzestną była ciotka Katarzyny Glücksburg (1904–1955). Jej ojciec sprawował urząd regenta w imieniu małoletniego króla Piotra II (1923–1970), a matka wypełniała obowiązki pierwszej damy[1]. Wczesne dzieciństwo spędziła w Belgradzie, mieszkając w Białym Pałacu. W wyniku puczu wojskowego 25 marca 1941 została internowana wraz z rodziną[2]. Następnie zostali przekazani Wielkiej Brytanii, a po interwencji Jerzego II, Grecji[3]. 28 kwietnia 1941 przeniesiono ich do Nairobi, po czym ostatecznie osadzono w specjalnie przygotowanym miejscu internowania w Oserian nad jeziorem Naivasha (Kenia)[4]. Z racji na zły stan zdrowia ojca, w kwietniu 1943 zostali przeniesieni do Południowej Afryki, a 1 czerwca 1946 uwolnieni[5].

W 1946–1961 mieszkała kolejno w: Kapsztadzie, Lozannie, Florencji i Paryżu[czy to ważne?]. W 1955–1960 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Paryskim[6]. W 1961 wyszła za mąż za Howarda Oxenberga (1919–2010), amerykańsko-żydowskiego przemysłowca, po czym zamieszkała w Nowym Jorku. W 1966 rozwiodła się i przeniosła do Londynu[7]. W 1969 ponownie wyszła za mąż za Neila Balfoura (ur. 1944), angielskiego finansistę[7]. Od 1974 miała romans z walijskim aktorem Richardem Burtonem (1925–1984), który doprowadził do rozpadu jej małżeństwa w 1978[8]. Kolejny raz wyszła za mąż w 1987 za Manuela Ulloę Elíasa (1922–1992), peruwiańskiego polityka[8]. W 1999 powróciła do Jugosławii.

Rodzina edytuj

Trzykrotnie wychodziła za mąż. 19 stycznia 1961 w Nowym Jorku poślubiła Howarda Oxenberga (1919–2010), syna Jacka (1882–) i Daisy z d. Freedman (1892–). Rozwiedli się w 1966[7]. Ze związku pochodzą dwie córki:

23 września 1969 w Londynie wyszła za Neila Balfoura (ur. 1944), syna Archibalda Roxburgha (1883–1958) i Lilian Helen z d. Cooper (zm. 1989)[7]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1978. Ze związku pochodzi jeden syn:

  • Nocholas Augustus Roxburgh Balfour (ur. 1970) ⚭ Stéphanie de Brouwer[czy to ważne?] (ur. 1971), córka Jeana Marie (ur. 1939) i Veroniki z d. Dengg (ur. 1948).

Po raz trzeci wyszła za mąż 28 lutego 1987 w Nowym Jorku za Manuela Ulloę Elíasa (1922–1992), syna Alberta Ulloa Sotomayor (1892–1975) i Margarity Elías Beddy (1895–1975). Małżeństwo pozostało bezdzietne. Tolerowała trwający w 1990–1992 romans męża z argentyńską pisarką Maki Miró Quesada (ur. 1949)[potrzebny przypis].

Przodkowie edytuj

Prapradziadkowie Jerzy Czarny

(1768–1818)

∞1706

Jelena Jovanović

(1771–1842)

Jevrem Nenandović

(1793–1864)

∞ok. 1812

Jovanka Milovanović

(1797–ok. 1840)

Pawieł Nikołajewicz Demidow

(1798–1840)

∞1836

Aurora Karlowna Stjernvall

(1808–1902)

Piotr Nikiticz Trubecki

(1826–1880)

∞1851

Jelizawieta Esperowna Biełosielska-Biełozierska

(1832–1907)

kr. Danii

Chrystian IX

(1818–1906)

∞ 1842

Ludwika Heska

(1817–1898)

Konstanty Nikołajewicz Romanow

(1827–1892)

∞ 1848

Aleksandra Josifowna

(1830–1911)

car Rosji

Aleksander II

(1818–1881)

∞ 1841

Maria Aleksandrowna

(1824–1880)

w. ks. Meklemburgii-Schwerinu

Fryderyk Franciszek II

(1823–1883)

∞ 1849

Augusta Reuss-Köstritz

(1822–1862)

Pradziadkowie ks. Serbii

Aleksander

(1806–1885)

∞1830

Persyda Nenandović

(1813–1873)

Pawieł Pawłowicz Demidow

(1839–1885)

∞1871

Jelena Pietrowna Trubecka

(1853–1917)

kr. Hellenów

Jerzy I

(1845–1913)

∞ 1867

Olga Konstantynowna Romanowa

(1851–1926)

Włodzimierz Aleksandrowicz Romanow

(1847–1909)

∞ 1874

Maria Pawłowna

(1854–1920)

Dziadkowie Arsen Karadziordziewić (1859–1938)

∞1892

Aurora Pawłowna Demidowa (1873–1904)

Mikołaj Glücksburg (1872–1938)

∞ 1902

Helena Władimirowna Romanowa (1882–1957)

Rodzice Paweł Karadziordziewić (1893–1976)

∞1922

Olga Glücksburg (1903–1997)

Elżbieta Karadziordziewić (ur. 1936)

Przypisy edytuj

  1. Sainz de Medrano ↓, s. 259.
  2. Sainz de Medrano ↓, s. 260.
  3. Balfour, Mackay ↓, s. 260.
  4. Balfour, Mackay ↓, s. 266–278.
  5. Balfour, Mackay ↓, s. 293.
  6. Sainz de Medrano ↓, s. 260–262.
  7. a b c d Nancy Mitford, Love from Nancy: The Letters of Nancy Mitford, Charlotte Mosley (oprac.), Boston: „Houghton Mifflin Harcourt”, 1993, s. 394, ISBN 0-395-57041-7 (ang.).
  8. a b Judith Weinraub, THE PRINCESS'S AWAKENING, „The Washington Post”, 12 lipca 1991, ISSN 0190-8286 [dostęp 2022-12-07] (ang.).

Bibliografia edytuj