Elodina walkerigatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Pierinae.

Elodina walkeri
Butler, 1898
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Rodzina

bielinkowate

Podrodzina

Pierinae

Plemię

Elodinini

Rodzaj

Elodina

Gatunek

Elodina walkeri

Synonimy
  • Elodina baudiniana Butler, 1898
  • Elodina perdita walkeri Butler, 1898

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1898 roku przez Arthura Gardinera Butlera[1][2] na łamach „Cistula Entomologica”. Jako miejsce typowe wskazano Port Darwin w Australii. W tej samej publikacji, acz dalej, Butler opisał Elodina baudiniana, jako miejsce typowe wskazując Baudin Island[2], którego później zsynonimizowano z omawianym taksonem[1][2]. W 1914 roku ranga obniżona mu została do podgatunku w obrębie Elodina perdita przez Gustavusa Athola Waterhouse’a i George’a Lyella[3]. W 1993 roku Murdoch De Baar i David Hancock przywrócili mu rangę osobnego gatunku[2].

Morfologia edytuj

Samice osiągają od 16 do 24 mm, a samce od 13 do 24 mm długości przedniego skrzydła[2]. Wierzch skrzydła przedniego jest perłowobiały z zaciemnioną nasadą i krawędzią kostalną oraz czarną plamą wierzchołkową, zwykle o równomiernie zaokrąglonej, pozbawionej wypustki krawędzi wewnętrznej, nieprzeciągniętą wzdłuż pierwszej i drugiej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej. Spód skrzydła przedniego jest perłowobiały z zażółconą nasadą i jasnoszarą plamą wierzchołkową. Skrzydło tylne jest z obu stron perłowobiałe, w sezonie suchym ma na spodzie szare plamki zaśrodkowe[4]. Genitalia samca mają mniej wydatny unkus i krótszą wezykę niż u E. tongura, osiągającą tylko połowę długości edeagusa[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad endemiczny dla Australii[2][1], znany z północno-wschodniej Australii Zachodniej, północnego Terytorium Północnego i północnego Queenslandu[2][4]. Wzdłuż północnych wybrzeży Australii rozmieszczony jest od rejonu na północ od Derby do Caims w Queenslandzie. Zamieszkuje także wyspy: Baudin Island, Osbourne Island, Cornellie Island, Rocky Island i Two Isles[2].

Zasiedla skrub, prześwietlone lasy i suche pobrzeża lasów monsunowych; osobniki dorosłe czasem zalatują do nadbrzeżnych lasów deszczowych[2][4]. Przypuszczalnie na świat przychodzi kilka pokoleń w ciągu roku. Postacie dorosłe aktywne są przez cały rok. W terenie otwartym latają nisko, do metra wysokości nad poziomem gruntu, w terenie z obfitym podszytem wznoszą się wyżej. Żerują na nektarze. Samce niechętnie przysiadają, większość dnia spędzając na patrolowaniu[4]. Gąsienicefitofagami żerującymi na kaparach z gatunku C. sepiaria[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Markku Savela: Elodina C. & R. Felder, [1865]. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-12-29].
  2. a b c d e f g h i j Murdoch De Baar, David Hancock. The Australian species of Elodina C. & R. Felder (Lepidoptera: Pieridae). „Australian Entomologist”. 20 (1), s. 25-43, 1993. 
  3. Gustavus Athol Waterhouse, George Lyell: The butterflies of Australia. A monograph of the Australian Rhopalocera. Sydney: Angus & Robertson, 1914.
  4. a b c d e Michael F. Braby: The Complete Guide to Butterflies of Australia. Collingwood: CSIRO Publishing, 2004, s. 146-147.