Eugeniusz Budlewski

architekt i urbanista

Eugeniusz Budlewski (ur. 31 grudnia 1912 w Baranowiczach, zm. 14 lutego 2004 w Pabianicach) – architekt, urbanista i wykładowca akademicki[1]. Główny Architekt m. Łodzi w latach 1963 do 1971.

Eugeniusz Budlewski
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1912
Baranowicze

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2004
Pabianice

Specjalność: architekt i urbanista
Alma Mater

Politechnika Warszawska

architekt i urbanista
Biuro architektoniczne, projektowe

Centralne Biuro Projektów Budownictwa i Architektury m. Łodzi, późniejszy Miastoprojekt Łódź

Okres zatrudn.

1949–1964

Prezydium Rady Narodowej miasta Łodzi

Wydział Budownictwa, Urbanistyki i Architektury

Okres zatrudn.

1963–1971

Biuro architektoniczne, projektowe

Inwestprojekt Łódź

Okres zatrudn.

1972–1978

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Życiorys edytuj

Eugeniusz Budlewski uczęszczał do gimnazjum w Białymstoku, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. W 1933 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Ukończył szkolenie pilotażu wraz z późniejszym pułkownikiem Tadeuszem Kocem w ramach Przysposobienia Wojskowego Lotniczego w pierwszym centralnym ośrodku szkolenia pilotów przy Aeroklubie Łódzkim im. kpt. pil. Franciszka Żwirki na Lublinku w 1934[2][3].

W kampanii wrześniowej brał udział w 53 batalionie Saperów Wileńskich jako podchorąży rezerwy. Po rozwiązaniu jednostki, uciekając z niewoli niemieckiej i sowieckiej, dotarł do rodziny w Białymstoku. Następnie uciekł do Piotrkowa Trybunalskiego w Generalnej Guberni, gdzie od 1940 pracował w Referacie Budowlanym Wydziału Powiatowego w Piotrkowie Trybunalskim na stanowisku technika, a potem kierownika robót. Po odzyskaniu niepodległości w 1945 został kierownikiem Referatu Budowlanego.

Z ramienia Naczelnej Dyrekcji Muzeów Ministerstwa Kultury i Sztuki wykonał wiele inwentaryzacji zabytków, a także projekty rekonstrukcji obiektów zabytkowych w Piotrkowie, Sulejowie i Bykach. Kierował odbudową Zamku Królewskiego i murów obronnych w Piotrkowie.

Po wojnie kontynuował studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, której absolwentem został w 1948. Od 1948 członek Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział w Łodzi. W latach 1949 do 1964 był pracownikiem na wyższych stanowiskach w Centralnym Biurze Projektów Budownictwa i Architektury (późniejszy Miastoprojekt Łódź).

W 1963 na wniosek Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych został wytypowany na stypendystę Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji. Odbył ponad półroczny staż urbanistyczno-architektoniczny w urzędach w Paryżu i departamentach wschodnich i południowych.

Po powrocie z Francji w latach 1963 do 1971 był Głównym Architektem m. Łodzi, kierownikiem Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury przy Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi. Odpowiadał między innymi za przygotowanie nowej wersji planu ogólnego miasta obowiązującego od 1972. Członek Rady Naukowej ds. Komunikacji przy Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi (1964-1971)[1].

W latach 1972 do 1978 po odwołaniu – na własną prośbę – ze stanowiska kierownika Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury objął stanowisko Kierownika Zespołu Sprawdzającego w Inwestprojekt Łódź. Po przejściu na emeryturę pozostał specjalistą przy Zespole Sprawdzającym (1979-1988).

Za osobisty wkład i osiągnięcia przy planowaniu i rozbudowie miasta Łodzi uczczony kostką w Pomniku Łódzkiej Tożsamości[4].

Wykładowca akademicki edytuj

W latach 1949 do 1951 był wykładowcą historii architektury polskiej oraz prowadzącym zajęcia z projektowania architektury monumentalnej w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi.

W latach 1965 do 1972 był wykładowcą budownictwa przemysłowego na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Łódzkiej[1].

Rodzina edytuj

Syn Bronisławy i Józefa Budlewskich herbu Rogala. Od 1939 żonaty z Jadwigą Budlewską (ur. 1920) z domu Ostruszka (artysta plastyk). Ojciec dwóch córek, Ewy Bożeny (ur. 1944) i Marii Mileny (ur. 1951).

Autor edytuj

Odznaczenia edytuj

Nagrody edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Eugeniusz Budlewski [online], www.inmemoriam.architektsarp.pl [dostęp 2017-11-18].
  2. Historia Aeroklub Łódzki [online], aeroklub-lodz.pl [dostęp 2016-10-03].
  3. Tadeusz Koc [online], www.polishairforce.pl [dostęp 2017-11-18].
  4. Pomnik Łódzkiej Tożsamości - Fundacja Ulicy Piotrkowskiej | Przeglądarka Kostek [online], pomnik.piotrkowska.pl [dostęp 2017-11-18].
  5. MAREK CZAPELSKI - ARCHITEKTURA POLSKIEGO SOCREALIZMU W ZACHĘCIE. Biblioteka Uniwersytecka w Łodzi VIII. Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2016, s. 143, język polski, ISBN 978-83-64714-31-3 https://zacheta.art.pl/public/upload/mediateka/pdf/57305e9f5a516.pdf
  6. 1961 - Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego miasta Łodzi. Plan kierunkowy - 1980r.. www.mapa.lodz.pl. [dostęp 2023-05-13]. (pol.).
  7. Biuletyn informacji publicznej - BIP ŁÓDŹ [online], bip.uml.lodz.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).