Fazil Iskander

pisarz abchaski

Fazil Abdułowicz Iskander (ros. Фазиль Абдулович Искандер; ur. 6 marca 1929 w Suchumi, zm. 31 lipca 2016 w Moskwie[1]) – pisarz abchaski, tworzący w języku rosyjskim. Mieszkał i tworzył w Moskwie.

Fazil Iskander
Фазиль Абдулович Искандер
Ilustracja
Imię i nazwisko

Fazil Abdułowicz Iskander

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1929
Suchumi

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2016
Moskwa

Narodowość

rosyjska/abchaska

Język

rosyjski

Alma Mater

Instytut Literacki im. Gorkiego

Dziedzina sztuki

proza

Ważne dzieła
  • Zakazany owoc
  • Sandro z Czegemu
Faksymile
Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

W 1954 roku ukończył studia w Instytucie Literackim im. Gorkiego w Moskwie. Po studiach pracował jako dziennikarz, w 1959 został redaktorem w abchaskiej redakcji Goslitizdatu. Zadebiutował w 1957 roku tomem poezji lirycznej Ścieżki górskie. Opublikował kilka zbiorów poetyckich i tomów prozy, które dobrze zostały przyjęte przez krytyków literackich, zdobywając sobie także dużą popularność wśród czytelników. Dużą popularnością cieszyły się zwłaszcza jego utwory dla dzieci i młodzieży.

W jego twórczości przeplatają się ze sobą motywy zaczerpnięte z literatur europejskich z wątkami żywymi w folklorze Abchazji, a także ze wspomnieniami z okresu dzieciństwa. Bohaterowie jego utworów to ludzie prości, bezpośredni, przede wszystkim chłopi, pasterze, rzemieślnicy – charakteryzujący się jednak własną mądrością, sprytni i potrafiący sobie poradzić w każdej sytuacji, a przy tym szlachetni, pracowici i weseli. Osobliwym dziełem w dorobku Iskandera jest wydane w 1979 opowiadanie Malutki gigant wielkiego seksu, będące zjadliwą satyrą na obyczajowość lat siedemdziesiątych XX wieku.

W przekładzie na język polski ukazał się szereg dzieł Iskandera, m.in. powieści:

  • Zakazany owoc, przekład M. Dejanis, Warszawa 1969
  • Sandro z Czegemu, przekład M. Dejanis, Warszawa 1969 (II wyd. 1976)
  • Półkozic, przekład J. Pomianowski, Warszawa 1971
  • Drzewo dzieciństwa, przekład H. Broniatowska, Warszawa 1975
  • Uczty Baltazara, przekład Katarzyna Rawska - Górecka, Wrocław - Wojnowice 2020

Przyjaciel Bułata Okudżawy. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Florian Nieuważny: Słownik pisarzy rosyjskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1994. ISBN 83-214-0961-X.

Linki zewnętrzne

edytuj