Feliks Konopasek
Feliks Konopasek (ur. 22 maja 1860 w Czerniowcach, zm. 28 lipca 1930 w Ryglicach w powiecie tarnowskim)[1] – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 1860 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
28 lipca 1930 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujStudiował fortepian pod kierunkiem Rudolfa Strobla i kompozycję u Zygmunta Noskowskiego w Warszawskim Instytucie Muzycznym.[1] Był dyrygentem chórów i zespołów instrumentalnych w Warszawie. Zajmował się też pracą pedagogiczną. Do jego uczniów należał m.in. Zbigniew Drzewiecki.
Działał w Sekcji im. Stanisława Moniuszki Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego jako kustosz pamiątek po Stanisławie Moniuszce[2]. Redagował także wyciągi fortepianowe z dzieł scenicznych Moniuszki, m.in. Verbum nobile i Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw[3].
Skomponował wiele utworów chóralnych, kameralnych i fortepianowych. Był autorem harmonizacji hymnu państwowego, zatwierdzonej okólnikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 2 kwietnia 1927.
W 1930 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[4].
Wybrane kompozycje
edytuj- Bajka „Dzieci i żaby” na chór męski
- „Hasła” na 4-głosowy chór męski
- Sonata fis-moll na skrzypce i fortepian
Przypisy
edytuj- ↑ a b Konopasek, Feliks [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 2024-06-13] (pol.).
- ↑ Maria Prokopowicz, Rękopisy Stanisława Moniuszki w zbiorach Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego [online] [dostęp 2019-11-26].
- ↑ Nowy Don Kiszot czyli sto szaleństw: krotochwila w trzech aktach - Publikacje - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2019-11-26].
- ↑ 24 maja 1930 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i artystycznej oraz za szerzenie kultu dla pieśni rodzimiej” M.P. z 1930 r. nr 127, poz. 187