Fiat Ritmo

Samochód osobowy segmentu C
(Przekierowano z Fiat Ritmo Abarth 130 TC)

Fiat Ritmosamochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1978–1988[1].

Fiat Ritmo
Ilustracja
Fiat Ritmo przed liftingiem
Inne nazwy

Fiat Strada
Fiat Ritmo Super
SEAT Ritmo

Producent

FIAT

Projektant

Sergio Sartorelli

Zaprezentowany

Torino Motor Show 1978

Okres produkcji

1978–1988[1]

Miejsce produkcji

Włochy Cassino
Hiszpania Barcelona
Egipt Kair

Poprzednik

Fiat 128

Następca

Fiat Tipo

Dane techniczne
Segment

C[1]

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

4 i 5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

3937 mm

Szerokość

1650 mm
Sport i Abarth: 1663 mm

Wysokość

1400 mm

Rozstaw osi

Mk I: 2448 mm
Mk II: 2444 mm
Abarth: 2432 mm

Masa własna

850 - 955 kg

Zbiornik paliwa

51 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

370 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

SEAT Ronda

Pokrewne

Fiat Regata
SEAT Malaga
SEAT Ibiza

Konkurencja

Alfa Romeo 33
Austin Allegro
Ford Escort
Opel Kadett
Renault 14
Volkswagen Golf

Historia i opis modelu

edytuj
 
Fiat Ritmo po liftingu
 
Fiat Ritmo - tył po liftingu
 
Fiat Ritmo Cabriolet
 
Fiat Ritmo - tył przed liftingiem

Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Turynie w 1978 roku[2][3]. Nazwa Ritmo (rytm) symbolizować miała dynamikę ówczesnej epoki. Wybrana została z ponad czterystu propozycji, a oznaczenia cyfrowe na końcu nazwy Ritmo oznaczają moc zastosowanego silnika[2].

Pojazd charakteryzował się ostrym, klinowo opadającym przodem oraz wykonanymi z tworzywa sztucznego zintegrowanymi z bryłą nadwozia zderzakami[2]. W przeciwieństwie do dawnych modeli marki zrezygnowano zupełnie z chromowanych elementów nadwozia na rzecz plastików w kolorze matowym. W 1981 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowano przygotowany na bazie pojazdu kabriolet, który opracowany został w studiu Bertone[3]. W 1982 roku przeprowadzono modyfikację nadwozia pojazdu[1]. Zmieniono kształt atrapy chłodnicy, pas przedni uzupełniły cztery reflektory. Ostatni lifting samochodu przeprowadzono w 1985 roku[1]. Pozbyto się m.in. okrągłych klamek[3].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1979 samochód zajął 2. pozycję (za Talbotem Horizonem)[4].

W latach 1980–81, 495 samochodów Ritmo zostało zmontowanych w zakresie montażu końcowego w Polsce w FSO; w przeciwieństwie do innych montowanych, nie nosiły one już nazwy Polski Fiat[5].

Wyposażenie

edytuj
  • L
  • CL

Silniki

edytuj

Od początku produkcji pojazd oferowany był z trzema silnikami benzynowymi o mocach: 60, 65 i 75 KM. W 1980 roku wprowadzono silnik wysokoprężny, który zbudowany został przez dawnego inżyniera Ferrari, Aurelio Lampredi[3]. Był to silnik o pojemności 1.7 l i mocy 58 KM. Rok później wprowadzono wersje Super 75 oraz Super 85. Pierwsza z nich otrzymała silnik 1.3 o mocy 75 KM, a druga 1.5 o mocy 85 KM. Wprowadzono także sportową wersję pojazdu 105TC z silnikiem DOHC zasilanym gaźnikiem Webera z Fiata 131 o mocy 105 KM[3]. Na rynek wprowadzono także modele sygnowane logo Abartha. Auto wyposażone zostało w 2 l silnik o dwóch mocach: 125 i 130 KM[3].



Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Fiat Ritmo-Strada (Tipo 138) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. a b c Fiat Ritmo. fiat128.e.pl. [dostęp 2016-07-02].
  3. a b c d e f Maciej Majewski: Fiat Ritmo - Kultowe wozy. autocentrum.pl. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)].
  4. Previous winners - Car of the Year 1979. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  5. Zdzisław Podbielski. Samochody montażowe z Żerania. „Auto Świat Classic”. Nr 4/2019. s. 136-137. ISSN 2299-5099. 

Bibliografia

edytuj