Florence Masnada
Florence Masnada, później Aubonnet (ur. 16 grudnia 1968 w Grenoble) – francuska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.
.JPG)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1968 |
|---|---|
| Klub |
CS Chamrousse |
| Wzrost |
176 cm |
| Pierwsze punkty w PŚ |
20.12 1988, Courmayeur |
| Pierwsze podium w PŚ | |
| Dorobek medalowy | |
Kariera
edytujPo raz pierwszy na arenie międzynarodowej Florence Masnada pojawiła się w 1985 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej. Zajęła tam siódme miejsce w gigancie oraz 21. miejsce w zjeździe. Cztery lata później wzięła udział w mistrzostwach świata w Vail, gdzie była dziewiąta w slalomie, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła. Jeszcze kilkukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas rozgrywanych w 1999 roku w mistrzostw świata w Vail, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji zajmowała siódme miejsce, tracąc do prowadzącej Austriaczki Renate Götschl 1,46 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik i przesunęła się na najniższy stopień podium, przegrywając tylko z Pernillą Wiberg ze Szwecji i Renate Götschl. Francuzka była też między innymi czwarta w slalomie na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie walkę o podium przegrała z Austriaczką Ingrid Salvenmoser o 0,74 sekundy.
W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji plasowała się na dziewiątej pozycji, ze stratą 1,24 sekundy do Petry Kronberger. W slalomie zajęła piąte miejsce, co jednak dało jej trzeci łączny czas, za Kronberger i jej rodaczką, Anitą Wachter. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Lillehammer Masnada była między innymi siódma w kombinacji i trzynasta w zjeździe. Brała także udział w odbywających się w 1998 roku w igrzyskach w Nagano, gdzie wywalczyła brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,48 sekundy pokonała ją Niemka Katja Seizinger, a o 0,19 sekundy szybsza była Pernilla Wiberg. Na tej samej imprezie zajęła także szóste miejsce w kombinacji, tracąc 1,34 sekundy do brązowej medalistki, Hilde Gerg.
Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 20 grudnia 1988 roku w Courmayeur, zajmując dziewiąte miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 10 marca 1990 roku w norweskiej miejscowości Stranda, gdzie zajęła trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych lepsze były jedynie jej rodaczka Carole Merle oraz Kristi Terzian z USA. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium: 22 grudnia 1990 roku w Morzine była druga w kombinacji, 7 stycznia 1991 roku w Bad Kleinkirchheim w tej samej konkurencji była trzecia, 10 grudnia 1994 roku w Lake Louise była druga w zjeździe, 14 stycznia 1995 roku w Garmisch-Partenkirchen odniosła swoje jedyne zwycięstwo wygrywając supergiganta, 19 marca 1995 roku w Bormio była trzecia w tej konkurencji, a 22 stycznia w Cortinie d’Ampezzo i 31 marca 1998 roku w Åre zajmowała trzecie miejsce w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zajęła jedenaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1990/1991 zdobyła Małą Kryształową Kulę wygrywając klasyfikację końcową kombinacji.
Masnada wielokrotnie odnosiła kontuzje, doznając między innymi trzykrotnego zerwania więzadeł krzyżowych w lewym kolanie oraz zwichnięcia prawego stawu biodrowego[1]. Z powodu kontuzji nie startowała w sezonie 1992/1993 oraz straciła większość sezonu 1995/1996, nie startując między innymi na mistrzostwach świata w Sierra Nevada[2]. Do 1998 roku przeszła pięć operacji lewego kolana i dwie operacje prawego[3].
Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Francji, w tym 14 złotych: w zjeździe w latach 1994 i 1998, supergigancie w latach 1991 i 1995, gigancie w 1991 roku, slalomie w latach 1991, 1992 i 1995 oraz kombinacji w latach 1985, 1991, 1994, 1995, 1998 i 1999.
Po zakończeniu kariery ukończyła studia. Od 2009 roku pracuje także jako komentatorka dla telewizji Eurosport oraz stacji radiowych Europe 1 i RMC.
Osiągnięcia
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
3.
|
13 lutego | 1992 |  Albertville
|
Kombinacja | 2,55 pkt | +18,83 pkt |  Petra Kronberger
|
| 19. | 18 lutego | 1992 | Albertville
|
Supergigant | 1:21,22 | +4,20 |  Deborah Compagnoni
|
| DNF1 | 20 lutego | 1992 | Albertville
|
Slalom | 1:32,68 | - | Petra Kronberger
|
| 14. | 15 lutego | 1994 |  Lillehammer
|
Supergigant | 1:22,15 | +1,28 |  Diann Roffe
|
| 13. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Zjazd | 1:35,93 | +1,99 |  Katja Seizinger
|
| 7. | 21 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Kombinacja | 3:05,16 | +4,86 |  Pernilla Wiberg
|
| DNF1 | 26 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Slalom | 1:56,01 | - |  Vreni Schneider
|
| 18. | 11 lutego | 1998 |  Nagano
|
Supergigant | 1:18,02 | +1,01 | Picabo Street
|
| 3.
|
16 lutego | 1998 | Nagano
|
Zjazd | 1:29,89 | +0,48 | Katja Seizinger
|
| 6. | 17 lutego | 1998 | Nagano
|
Kombinacja | 2:40,74 | +2,10 | Katja Seizinger
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF[4] | 2 lutego | 1989 | Vail
|
Kombinacja | 5,65 pkt | - | Tamara McKinney
|
| 9. | 7 lutego | 1989 | Vail
|
Slalom | 1:30,88 | +2,57 |  Mateja Svet
|
| 4. | 1 lutego | 1991 | Saalbach
|
Slalom | 1:25,90 | +1,40 | Vreni Schneider
|
| DNF[5] | 31 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Kombinacja | 26,45 pkt | - | Chantal Bournissen
|
| 17. | 11 lutego | 1997 | Sestriere
|
Supergigant | 1:23,50 | +1,08 | Isolde Kostner
|
| 6. | 15 lutego | 1997 | Sestriere
|
Zjazd | 1:41,18 | +0,54 | Hilary Lindh
|
| 14. | 15 lutego | 1997 | Sestriere
|
Kombinacja | 3:03,38 | +2,23 | Renate Götschl
|
| 10. | 3 lutego | 1999 | Vail
|
Supergigant | 1:20,53 | +1,12 | Alexandra Meissnitzer
|
3.
|
5 lutego | 1999 | Vail
|
Kombinacja | 3:08,52 | +0,45 | Pernilla Wiberg
|
| 11. | 7 lutego | 1999 | Vail
|
Zjazd | 1:48,20 | +1,39 | Renate Götschl
|
| 14. | 13 lutego | 1999 | Vail
|
Slalom | 1:33,97 | +2,11 |  Zali Steggall
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21. | 28 lutego | 1985 |  Jasná
|
Zjazd | 1:22,12 | +3,16 | Astrid Geisler
|
| 7. | 1 marca | 1985 | Jasná
|
Gigant | 2:14,02 | +4,38 | Anita Wachter
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 1988/1989: 41.
- sezon 1989/1990: 46.
- sezon 1990/1991: 23.
- sezon 1991/1992: 39.
- sezon 1993/1994: 52.
- sezon 1994/1995: 19.
- sezon 1995/1996: 54.
- sezon 1996/1997: 11.
- sezon 1997/1998: 15.
- sezon 1998/1999: 17.
Miejsca na podium
edytuj
Stranda – 10 marca 1990 (gigant) – 3. miejsce
Morzine – 22 grudnia 1990 (kombinacja) – 2. miejsce
Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (kombinacja) – 3. miejsce
Lake Louise – 10 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 14 stycznia 1995 (supergigant) – 1. miejsce
Bormio – 19 marca 1995 (supergigant) – 3. miejsce- Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Åre – 31 marca 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)]. (ang.).
Przypisy
edytuj- ↑ FIS-ski.com: MASNADA Florence Career information (ang.)
- ↑ Austrian Skier Scores Another World Cup Victory (ang.)
- ↑ Uncharacteristically conservative approach costs Street in downhill. amarillo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ alpineskiworld.net: 29.01-02.02.1989. Beaver Creek Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 25-31.01.1991. Saalbach Alpine Combined, women (ang.)