Franciszek Iwański
Franciszek Andrzej Iwański (ur. 29 listopada 1904 w Tarnowie, zm. 22 października 1973 w Saint Louis[1]) – oficer Wojska Polskiego, major obserwator.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 października 1973 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Jana i Rozalii z Jaklińskich, miał czwórkę rodzeństwa[1]. W 1925 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu, którą ukończył w 1927 roku jako obserwator z 18. lokatą (I promocja). W stopniu sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 61. eskadry liniowej 6. pułku lotniczego[2].
15 maja 1928 roku został awansowany na podporucznika, a 1 stycznia 1931 r. na porucznika[1]. W 1931 roku otrzymał przydział do 63 eskadry towarzyszącej, gdzie 15 lutego 1931 r. przeżył katastrofę lotniczą. Po rekonwalescencji powrócił w 1932 roku do 6 pl, gdzie służył w personelu naziemnym. Został skierowany na specjalistyczny kurs fotooptyczny na Politechnice Lwowskiej, po jego ukończeniu był oficerem ds. fotografii lotniczej w 6 pl[3].
Został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Technicznego Lotnictwa, gdzie od 1935 roku był asystentem działu technologicznego. W 1936 roku otrzymał przydział do Szkoły Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna, w której objął stanowisko kierownika wyszkolenia fotograficznego[1], a w marcu 1939 pełnił obowiązki dyrektora nauk[4]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna[5].
Po kampanii wrześniowej został ewakuowany do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF, gdzie otrzymał numer służbowy P-0466[6]. Służył w personelu naziemnym Polskich Sił Powietrznych[2]. Po demobilizacji wyemigrował do USA[3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Medal Lotniczy (trzykrotnie)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[7][5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Katarzyna IWAŃSKA: Geneza rodu mjr. Aleksandra Iwańskiego, przebieg jego służby wojskowej i życie rodzinne. „Wadoviana: przegląd historyczno-kulturalny : pismo Zbiorów Historycznych Ziemi Wadowickiej im. M. Wadowity”. 17/2014, s. 52-86, 2002. Wadowice: Zbiory Historyczne Ziemi Wadowickiej. ISSN 1505-0181.
- ↑ a b Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 45–46. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- ↑ a b Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 230. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 226.
- ↑ a b Iwański Franciszek Andrzej. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-08-29].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia edytuj
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.