Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna

Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna – szkoła kształcąca kandydatów na oficerów lotnictwa Wojska Polskiego (grupy technicznej).

Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1934

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr Stefan Berezowski

Ostatni

ppłk pil. inż. Antoni Gosiewski

Organizacja
Dyslokacja

Bydgoszcz
garnizon Warszawa

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

Centrum Wyszkolenia Technicznego Lotnictwa
Grupa Szkół Lotniczych

Historia szkoły

edytuj

Szkoła powstała w 1934 roku w Bydgoszczy. Na stanowisko komendanta został wyznaczony mjr Stefan Berezowski[1].

Minister spraw wojskowych rozkazem Dep. Dow. Og. L.dz.5253/Org. Tj. zarządził reorganizację z dniem 15 grudnia 1936 roku Szkoły Podchorążych Lotnictwa (grupa techniczna) z jednoczesnym jej przeniesieniem z Bydgoszczy do Warszawy[2][3]. Przeniesienie do stolicy zapewniło szkole wysokokwalifikowanych wykładowców z wyższych uczelni technicznych, instytutów naukowych oraz z przemysłu lotniczego[4].

Była uczelnią o trzyletnim profilu kształcenia. Kształciła ok. 150 słuchaczy (po 50 na każdym roku) przyszłych oficerów – techników lotniczych. Kształciła także około 30 podchorążych rezerwy i organizowała kursy oficerów technicznych – 22 oficerów[5]. Przeszkolenie wojskowe podchorążowie przechodzili na obozach wojskowych.

Kierownikami wyszkolenia w poszczególnych dziedzinach byli oficerowie specjaliści, a jako wykładowców zatrudniano specjalistów cywilnych. Wykłady z przedmiotów teoretycznych i ogólnotechnicznych (matematyka, fizyka, chemia, mechanika, wytrzymałość materiałów, aerodynamika, teoria konstrukcji silników i płatowców itp.) były prowadzone przez cywilnych pracowników naukowych będących na etacie szkoły (np. dr P. Szymański, wykładowca matematyki z Politechniki Lwowskiej) lub kontraktowanych godzinowo na wykłady z Politechniki Warszawskiej (np. dr inż. Jerzy Bukowski, dr inż. Leonard Łabuć, doc. inż. Witold Billewicz), ze Szkoły Wawelberga (np. dr S. Neumark) oraz przemysłu (np. dr inż. Jan Oderfeld)[6].

Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” szkoła po zarządzeniu mobilizacji funkcjonowała na podstawie etatu pokojowego. W czasie wojny szkoła pod względem ewidencji i uzupełnień przynależała do Bazy Lotniczej nr 1 w Warszawie[7].

Organizacja pokojowa szkoły w 1939

edytuj

Organizacja pokojowa szkoły w 1939:

  • komenda szkoły,
  • dywizjon szkolny,
    • eskadra szkolna podchorążych nr 1,
    • eskadra szkolna podchorążych nr 2,
    • eskadra szkolna podchorążych nr 3,
    • eskadra szkolna podchorążych rezerwy,
  • oddział portowy[7][8].

Kadra szkoły

edytuj

Obsada personalna szkoły w marcu 1939[9]

Komenda szkoły
  • komendant – mjr / ppłk pil. inż. Antoni Gosiewski
  • zastępca komendanta i dowódca oddziału szkolnego – mjr Kazimierz Jarzębiński
  • p.o. adiutanta – kpt. obs. Konstanty Bielecki
  • naczelny lekarz – mjr lek. dr Stanisław Józef Zatwardowicz
  • zastępca komendanta ds. intendentury – mjr int. z wsw Feliks Czesław Czernihowski
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Zygmunt Wituszyński
  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Stefan Ślęzak
  • oficer żywnościowy – por. adm. (piech.) Mieczysław Grellner
  • p.o. dyrektora nauk – kpt. Franciszek Iwański
  • kierownik wyszkolenia radio-elektrycznego – mjr Paweł Marian Piotrowicz
  • kierownik wyszkolenia silnikowego – mjr Stefan Skulski
  • kierownik wyszkolenia uzbrojenia – kpt. obs. Konstanty Bielecki
  • kierownik wyszkolenia foto – kpt. Bolesław Emil Józef Górski
  • kierownik wyszkolenia silnikowego – kpt. Aleksander Leja
  • kierownik wyszkolenia ogólno-wojskowego – kpt. Czesław Łabencki
  • kierownik wyszkolenia samochodowego – kpt. Wacław Michał Józef Kornacki
  • kierownik wyszkolenia technicznego – kpt. Józef Koziarski
  • kierownik warsztatów szkolnych – kpt. Zygmunt Tokarczyk
  • wykładowca WF – por. Zbigniew Jan Franciszek Dubas
Oddział szkolny
  • dowódca I plutonu – kpt. Tadeusz Wiśniowski
  • instruktor – ppor. Paweł Wilhelm Tobolski zm. 25 V 1944 (uczestnik „Wielkiej ucieczki”)
  • dowódca II plutonu – por. Jan Narewski
  • instruktor – chor. Józef Konieczny
  • dowódca III plutonu – por. Stanisław Daniel
  • instruktor – chor. Dywizjonizy Pieczka
  • dowódca IV plutonu – por. Eugeniusz Słomkowski
  • instruktor – chor. Antoni Białyński

Absolwenci

edytuj
I promocja
36 absolwentów I promocji zostało mianowanych na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 października 1937 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna[10][11]
II promocja
45 absolwentów II promocji zostało mianowanych na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 października 1938 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna[19][20]
III promocja
44 absolwentów III promocji zostało mianowanych na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1939 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna[23]
IV promocja
44 absolwentów IV promocji zostało mianowanych na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 września 1939 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa techniczna[28]
V rocznik 1938–1939
64 podchorążych V rocznika nie zostało promowanych[29]
  1. ppor. Władysław Wojtulewicz ur. 3 kwietnia 1911. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie na stanowisku kierownika biura administracyjno-rachunkowego parku bazy lotniczej[14].

Przypisy

edytuj
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 265.
  2. Dodatek Tajny Nr 1 do Dziennika Rozkazów z 26 stycznia 1937, poz. 4.
  3. Kozłowski 1964 ↓, s. 244.
  4. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 164.
  5. Kozłowski 1964 ↓, s. 245.
  6. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 165.
  7. a b Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 775.
  8. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 165, wg autora oddział szkolny został przemianowany na dywizjon szkolny w 1938.
  9. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476-477.
  10. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 228-229.
  11. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 170-173.
  12. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 21.
  13. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 658.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 229, 475.
  15. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 173.
  16. Księga lotników ↓, s. 22, jako Wacław Wojtulewicz.
  17. Truch Roman Józef. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2022-01-03].
  18. Sadowski Przesław. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2022-01-03].
  19. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 229-230.
  20. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 173-178.
  21. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 164.
  22. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 416.
  23. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 178-183.
  24. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 349.
  25. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 461.
  26. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 482.
  27. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 680.
  28. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 183-188.
  29. Jędrzejewski 1989 ↓, s. 188-193.

Bibliografia

edytuj