Franciszek Leszczyński (urzędnik)
Franciszek Stefan Leszczyński z Leszny[a] herbu Korczak – urzędnik.
| Zawód, zajęcie |
urzędnik |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Rodzice | |
| Małżeństwo |
Eleonora |
| Dzieci |
Michał, Ludmiła, Helena |
| Krewni i powinowaci |
Zygfryd Gölis (szwagier) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Franciszek Stefan Leszczyński był synem Franciszka Leszczyńskiego (1841–1904, oficer, powstaniec styczniowy, kupiec) i Leopoldyny z domu Walter (1852-1929) oraz bratem Jadwigi (1878-1952, zamężna z Zygfrydem Gölisem)[1][2][3]. Był spokrewniony z rodziną Emila Leszczyńskiego[3].
W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej. Początkowo był zatrudniony w C. K. Namiestnictwie we Lwowie, skąd był przydzielony do urzędu starostwa c. k. powiatu liskiego jako praktykant konceptowy od około 1901[4], następnie jako koncepista namiestnictwa do około 1905[5]. Od około 1905 do około 1908 był komisarzem powiatowym w urzędzie starostwa c. k. powiatu dolińskiego[6], a od około 1908 do około 1912 komisarzem powiatowym w urzędzie starostwa c. k. powiatu gródeckiego[7][8].
W maju 1912 został mianowany sekretarzem namiestnictwa[9]. Około 1912/1913 był sekretarzem namiestnictwa w urzędzie starostwa c. k. powiatu sokalskiego[10], a od około 1913 w tym charakterze był przydzielony do C. K. Namiestnictwa we Lwowie[11], gdzie pozostawał w ewidencji do 1918[12]. Podczas I wojny światowej pełnił funkcję kierownika starostwa c. k. powiatu rzeszowskiego[13][14][15][16]. Od 1915 był czynnym członkiem Towarzystwa Myśliwych w Rzeszowie[17]. Na początku lutego 1916 był przewodniczącym Komitetu Pomocy, działającego na rzecz zbiorki upominków celem przekazania ich żołnierzom pochodzącym z Rzeszowa i okolic[14]. W sierpniu 1916 kolejnym kierownikiem starostwa rzeszowskiego był Antoni Koncowicz[18], według informacji z połowie 1917 Franciszek Leszczyński pracował wtedy w Chełmie[16][19][b].
Jego żoną została Eleonora z domu Walter[19]. Ich dziećmi byli Michał (1906–1972, malarz), Ludmiła (1907-1983[20], żona Władysława Schwarzenberg-Czernego), Helena (1909-1988[21], po mężu Niemczynowicz, zamieszkująca w Gdańsku-Oliwie)[19]. Zmarł około 1923[3]. Potem jego żona z dziećmi zamieszkała w Sanoku, wpierw poniżej Zamku Królewskiego, następnie przy ulicy Płowieckiej (obecnie dzielnica Zatorze)[3].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa na wstędze Krzyża Zasługi Wojskowej (1916)[22][13]
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1912)[8]
- Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża II klasy z dekoracją wojenną (1917)[16]
Uwagi edytuj
- ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Franz Ritter Leszczyński von Leszna”. W corocznych Szematyzmach w języku polskim podano tożsamość „Franciszek Stefan Leszczyński z Leszny”. Herbarz Polski podał drugie imię „Stefan”.
- ↑ Edward Zając podał, że Franciszek Leszczyński był starostą w Rzeszowie przed I wojną światową.
Przypisy edytuj
- ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 333 (poz. 64).
- ↑ Herbarz polski (14) 1911 ↓, s. 147.
- ↑ a b c d Zając 2009 ↓, s. 83.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 3, 30.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 3, 30.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 3, 30. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 3, 30.
•>Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 2, 30. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 25.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 25.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 25. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 25.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 25.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 25. - ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 26.
- ↑ Amtlicher Teil. „Wiener Zeitung”. Nr 123, s. 7, 31 maja 1912. (niem.).
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 52.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 2.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1914. Wiedeń: 1914, s. 951.
•Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1915. Wiedeń: 1915, s. 957.
•Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1916. Wiedeń: 1916, s. 909.
•Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1917. Wiedeń: 1917, s. 942.
•Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 997. - ↑ a b Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 8, s. 2, 13 lutego 1916.
- ↑ a b Do naszych najdroższych!. „Głos Rzeszowski”. Nr 9, s. 1, 20 lutego 1916.
- ↑ Kronika. Mleczarnia. „Głos Rzeszowski”. Nr 31, s. 3, 23 lipca 1916.
- ↑ a b c Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”. Nr 28, s. 4, 15 lipca 1917.
- ↑ W.G.: Towarzystwo Myśliwych w Rzeszowie (w pięćdziesiątą rocznicę powstania) 1880-1930. Rzeszów: 1930, s. 24.
- ↑ Kronika. Poświęcenie mostu w Siedliskach. „Głos Rzeszowski”. Nr 36, s. 3, 27 sierpnia 1916.
- ↑ a b c Zając 2009 ↓, s. 81.
- ↑ Ludmiła Schwarzenberg-Czerny. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2021-08-30].
- ↑ Helena Niemczynowicz. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2021-08-30].
- ↑ Auszeichnungen für Verdienste im Kriege. „Fremden-Blatt”. Nr 40, s. 3, 9 lutego 1916. (niem.).
Bibliografia edytuj
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 1-396.
- Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 81-83. ISBN 978-83-61043-09-6.