Franciszek Musiał

starszy sierżant – bosman w Marynarce Wojennej II RP,

Franciszek Musiał (ur. 13 września 1900 w Roszczkach, zm. 12 listopada 1973 w Margoninie) – żołnierz niemieckiej marynarki i armii wielkopolskiej i starszy sierżantbosman w Marynarce Wojennej II RP, uczestnik powstania wielkopolskiego i wojny polsko–bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Franciszek Musiał
Ilustracja
starszy sierżant / bosman starszy sierżant / bosman
Data i miejsce urodzenia

13 września 1900
Roszczki

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1973
Margonin

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine
 Marynarka Wojenna (II RP)
Armia Krajowa

Formacja

Armia Wielkopolska

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Późniejsza praca

leśnictwo

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 13 września 1900 w Roszakach w pow. szamotulskim, w dawnym woj. poznańskim, w rodzinie Jakuba i Marianny z Koputów[1]. Wcielony do niemieckiej marynarki w lipcu 1918. Od grudnia 1918 żołnierz armii wielkopolskiej ranny pod Rynarzewem w lutym 1919. W latach 1919–1921 jako bosman we Flotylli Pińskiej, a następnie od sierpnia 1920 we Flotylli Wiślanej, gdzie dowodził oddziałem motorówek. Za obronę przeprawy pod Płockiem odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po zakończeniu służby w wojsku pracował w leśnictwie. W 1940 wysiedlony przez okupanta do woj. kieleckiego. Należał do ZWZ–AK jako dowódca placówki. W latach powojennych prześladowany przez UB. Zmarł 12 listopada 1973 w Margoninie.

Jego synem jest Tadeusz Musiał, od 2001 r. prezes Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego[2][3][4].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj