Godlewo-Mierniki
Godlewo-Mierniki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nur[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
07-322[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOR |
| SIMC |
0402626[5] |
Położenie na mapie gminy Nur  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°43′21″N 22°17′43″E/52,722500 22,295278[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0402632 | Godlewo-Plewy | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Zuzeli[7].
Historia wsi edytuj
Założone prawdopodobnie w końcu XIV lub na początku XV w. przez książęcego mierniczego ziemi. W tamtym czasie osoba taka nazywała się Godel i stąd wzięła się prawdopodobnie nazwa Godlewo[8]. W XVI w. istniało w okolicy kilkanaście przysiółków zamieszkiwanych przez drobną szlachtę herbu Gozdawa, która przyjęła nazwisko Godlewscy. Wieś Godlewo Mierniki Mazai o powierzchni 13 włók wymieniona w spisie podatkowym z roku 1578. Wymieniono właścicieli: Wawrzyniec, Albert, Marcin i bracia Godlewscy[9].
Wzmiankowani Godlewscy:
- Franciszek – burgrabia grodzki, nurski
- Stanisław – senator, wielokrotny poseł Ziemi nurskiej (1680-1703), kasztelan podlaski (1705)
- 3. było chorążymi nurskimi, 2. cześnikami, 3. komornikami ziemskimi, 1. był łowczym, a 2. miecznikami
- w roku 1698 na elekcję Augusta II Sasa przybyło 95 Godlewskich[10]
W 1788 wymienieni właściciele: Kazimierz, Józef, Kasper, Walenty i Zygmunt zwani Satany. W tym czasie dziedziczyli tu również inni Godlewscy. W 1784 oprócz Godlewskich wymienieni: Moszczyński, Ołtarzewski, Stokowski i Woytkowski[11].
Dane o wsi:
- 1817 – 19 domów i 98 mieszkańców[12]
- 1827 – 22 domy i 130 mieszkańców[13]
- 1880 – 22 domy i 121 mieszkańców[14]
- 1891 – we wsi żyło 21 drobnoszlacheckich gospodarzy, każdy z nich posiadał średnio 5,2 ha ziemi[15]
- 1906 – 26 domów i 238 mieszkańców (w tym kilkunastu Żydów)[12]
- 1921 – 36 domów i 203 mieszkańców. Oprócz Polaków mieszkało również 7 Żydów. Wieś należała do gminy Szulborze-Koty[16]. W okresie międzywojennym działał tu sklep spożywczy, należący do Żyda, M. Cymesa[17].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34186
- ↑ Wieś Godlewo-Mierniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-11-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-22].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Nazwy miejscowe Polski, pod red. K. Rymuta, Kraków 1996-2006, tom III, s. 201.
- ↑ Źródła Dziejowe, Warszawa 1895, tom XVI, s. 398.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1899-1913, t. VI, s. 151: Godlewscy h. Gozdawa.
- ↑ Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie w latach 1783-1784, Warszawa 2006, s. 410.
- ↑ a b R. Czarnowski, Parafia Zuzela, dzieje i duszpasterstwo w latach 1796-1925, Warszawa 2006, s. 42-43.
- ↑ Tabella Miast, Wsi, Osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, Warszawa 1827, tom I, s. 132.
- ↑ Godlewo (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 644.
- ↑ M. Dajnowicz, Drobna szlachta ziemi łomżyńskiej na przełomie XIX i XX wieku, Łomża 2002, s. 235.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 IX 1921 roku, województwo białostockie, Warszawa 1925, s. 66.
- ↑ Księga adresowa Polski (wraz z W. M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosła i rolnictwa rok 1930, Annuaire de la Pologne (y compris la V. L. Dantzig), Warszawa 1930, s. 159.