Godlewo Wielkiewieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nur[5][6].

Godlewo Wielkie
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ostrowski

Gmina

Nur

Liczba ludności (2011)

130[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

07-322[4]

Tablice rejestracyjne

WOR

SIMC

0402661[5]

Położenie na mapie gminy Nur
Mapa konturowa gminy Nur, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Godlewo Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Godlewo Wielkie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Godlewo Wielkie”
Ziemia52°44′09″N 22°18′32″E/52,735833 22,308889[1]

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Godlewo Wielkie, po jej zniesieniu w gromadzie Szulborze Wielkie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Zuzeli[7].

Historia

edytuj

Wieś założona przez ród herbu Gozdawa[8]. Najstarsza miejscowość okolicy szlacheckiej Godlewo, wzmiankowana w dokumentach w latach: 1416, 1430, 1470, 1480[9].

Spis podatkowy z 1578 roku wymienia Godlewo Magna o powierzchni 24  włóki. Dziedzicami byli tu: Grzegorz, Jan i Mateusz z braćmi[8].

W połowie XVIII wieku burgrabią grodzkim, ostrowskim był Wojciech Godlewski, którego syn, Franciszek, w 1774 r. został burgrabią nurskim, w 1783 roku również podstarościm ostrowskim. W 1774 r. kupił ziemię od kuzyna, Mateusza[10]. W końcu XVIII osadził tu chłopów i utworzył folwark. Kupił też część wsi Szulborze Koty. Tam również zamieszkali chłopi.

W roku 1784, oprócz Franciszka Godlewskiego ziemię posiadali też inni Godlewscy oraz: Glinczanka, Ważeński i Zaremba[11].

Majątek Godlewo Wielkie składał się z części wsi Godlewo Wielkie i Szulborze Koty oraz folwarku zajmującego północne tereny Godlewa. Istniał do 1864 r., w którym został uwłaszczony. Powstało tu 6 gospodarstw chłopskich, w Szulborzach dwa gospodarstwa, które w sumie zajmowały 75 mórgów[12].

W 1817 roku we wsi naliczono 27 domów i 217 mieszkańców, w 1827 było 26 domów i 239 mieszkańców.

Przypuszcza się, że w rozparcelowanym majątku zamieszkali Żydzi, których w 1891 roku było tu 25. W tym samym czasie ludność polska liczyła około 200 osób. Istniały tu 24 domy. Potomkowie szlachty prowadzili 23 gospodarstwa, a ludność chłopska 6.[13] Właściciele drobnoszlacheccy posiadali 87 ha użytków rolnych[14].

W czasie spisu powszechnego z 1921 roku wieś liczyła 35 domów i 232 mieszkańców. Oprócz Polaków mieszkała tu również dwudziestoosobowa grupa Żydów. Miejscowość należała do gminy Szulborze-Koty[15]. Właścicielami znajdującego się tu wiatraka była żydowska rodzina Rotmanów[16].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34191
  2. Wieś Godlewo Wielkie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-11-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-22].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. a b Źródła Dziejowe, tom XVI, Warszawa 1895, s. 398.
  9. Nazwy miejscowe Polski, pod red. K. Rymuta, tomy I-VI, Kraków 1996-2006, tom III, s. 202.
  10. Boniecki A., Herbarz Polski, tom I-XIV, Warszawa 1899-1913, tom. 6, s. 151: Godlewscy h. Gozdawa.
  11. Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie w latach 1783-1784, Warszawa 2006, s. 410.
  12. Godlewo (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 644.
  13. Czarnowski R., Parafia Zuzela, dzieje i duszpasterstwo w latach 1796-1925, Warszawa 2006, s. 42-43, 48.
  14. M. Dajnowicz, Drobna szlachta ziemi łomżyńskiej na przełomie XIX i XX wieku, Łomża 2002, s. 235.
  15. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 IX 1921 roku, Warszawa 1925, s. 66.
  16. Księga Adresowa Polski.., s. 159.