Grotowo

wieś w województwie warmińsko-mazurskim

Grotowo (do 1945 niem. Hoppendorf) – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.

Grotowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Wysokość

122 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

73[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-220[3]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474086

Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie
Mapa konturowa gminy wiejskiej Górowo Iławeckie, po lewej znajduje się punkt z opisem „Grotowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grotowo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Grotowo”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grotowo”
Ziemia54°17′37″N 20°19′37″E/54,293611 20,326944[1]

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grotowo, po jej zniesieniu w gromadzie Bukowiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W czasie przynależności do Prus Wschodnich (przed 1939 r.) Grotowo nosiło nazwę Hoppendorf[4].

Historia

edytuj

Wieś wymieniana w dokumentach w 1414 r., przy okazji spisywania straw po wojnie polsko-krzyżackiej. W tym czasie Grotowo było folwarkiem szlacheckim. W 1889 r. był to folwark, należący do majątku ziemskiego Stega Wielka i był w posiadaniu rodu von Steegen.

W roku 1933 we wsi mieszkało 327 osób. W 1935 r. w tutejszej szkole zatrudniony był jeden nauczyciel i uczyło się 65 uczniów. W roku 1939 liczba mieszkańców wynosiła 292.

Po II wojnie światowej znaczną część populacji stanowiła ludność ukraińska przesiedlona w ramach Akcji Wisła. W latach 1948–1978 w Grotowie działała filia Szkoły Podstawowej w Kandytach. W 1983 r. we wsi było 49 domów ze 161 mieszkańcami. W tym czasie we wsi było 56 indywidualnych gospodarstw rolnych, gospodarujących łącznie na 552 ha. W tym czasie w gospodarstwach tych było 565 sztuk bydła (w tym 205 krów), 191 sztuk nierogacizny, 53 konie i 77 owiec. We wsi była świetlica i biblioteka a ulice miały elektryczne oświetlenie.

Bibliografia

edytuj
  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39284
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 346 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Gemeindelexikon Königreich Preußen I, ISBN 3-9315577-26-0, www