HMS Invincible (1977)

(Przekierowano z HMS Invincible (1980))

HMS Invincible (R05)brytyjski lotniskowiec lekki typu Invincible, który wszedł do służby w 1980. Okręt wziął udział w wojnie o Falklandy.

HMS Invincible
Ilustracja
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

20 lipca 1973

Wodowanie

8 maja 1977

 Royal Navy
Wejście do służby

11 lipca 1980

Wycofanie ze służby

3 sierpnia 2005

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

20 600 t

Długość

194 m

Szerokość

36 m

Zanurzenie

7,5 m

Napęd
4 turbiny gazowe
Prędkość

28 węzłów (51,8 km/h)

Zasięg

7000 mil morskich przy prędkości 18 węzłów

Uzbrojenie
3 zestawy przeciwrakietowe Goalkeeper kaliber 30 mm
Wyposażenie lotnicze
śmigłowce Westland Sea King i samoloty AV-8B Harrier II
Załoga

1050

Historia

edytuj

Stępkę pod budowę pierwszego okrętu typu Invincible HMS "Invincible" położono 20 lipca 1973 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness. Wodowanie nastąpiło 8 maja 1977, wejście do służby 11 lipca 1980.

W lutym 1982 rząd Australii zgodził się kupić lotniskowiec "Invincible" za 175 milionów funtów. Umowa nie została jednak zrealizowana z powodu wybuchu wojny o Falklandy w kwietniu 1982. Wraz z lotniskowcem HMS "Hermes" stanowił trzon brytyjskich sił ekspedycyjnych wysłanych w celu odzyskania wysp. Podczas walk 18 samolotów Harrier stacjonujących na pokładzie "Invincible" zapewniało osłonę lotniczą brytyjskiej flocie, a także wspierało działania wojsk na lądzie. Lotniskowiec ze swoją grupą brał w kolejnych latach udział w ćwiczeniach z udziałem państw NATO. Między innymi, w maju 1990 roku podczas manewrów Dragon Hammer ćwiczył w zespole z czterema innymi okrętami lotniczymi na Morzu Śródziemnym[a]. Jeden z jego Harierrów wpadł jednak w tym czasie do wody, pilot zginął[1]. W latach 1993–1999 okręt zabezpieczał działania sił międzynarodowych związane z wojną w państwach byłej Jugosławii. W drugiej połowie 1996 roku służył na Adriatyku, gdzie jego samoloty po raz pierwszy od wojny o Falklandy brały udział w 10-dniowych nalotach na pozycje bośniackich Serbów, podczas których wykonano 24 misje bombowe Harrierów, 37 patroli bojowych i 22 loty rozpoznawcze[2]. Brał później w atakach na siły serbskie w związku z kryzysem w Kosowie. Pod koniec 2003 po rocznej modernizacji okręt ponownie wszedł do służby. W czasie modernizacji z dziobu okrętu usunięto zestaw przeciwlotniczy, aby na przedłużonym pokładzie zrobić więcej miejsca dla samolotów. Zmodernizowano także urządzenia łączności na okręcie. Po przebudowie wyporność okrętu wzrosła do 22 000 t.

W październiku "Invincible" został okrętem flagowym floty NATO podczas manewrów "Destined Glory", które miały miejsce na Morzu Śródziemnym. Okręt wycofano ze służby 3 sierpnia 2005. Przez kolejne lata pozostawał w rezerwie. Okręt pozbawiony części wyposażenia i silników został wystawiony na aukcję. Zakupem zainteresowany był chiński biznesmen Lam Kin-bong, który zaoferował 5 milionów funtów i zamierzał wykorzystać okręt w celach edukacyjno-rozrywkowych[3]. Transakcja została jednak anulowana przez rząd brytyjski, oficjalnie z powodów formalnych. Okręt zostanie zezłomowany przez turecką stocznię[4].

Po wycofaniu ze służby, w roli okrętu flagowego Royal Navy został zastąpiony przez jednostkę bliźniaczą HMS "Illustrious".

Wizyta w Polsce

edytuj

W czerwcu 1998 okręt zawinął do portu w Gdyni i zacumował przy Nabrzeżu Francuskim. Wizyta odbyła się z okazji 80. rocznicy polskiej Marynarki Wojennej oraz w związku z Morskimi Pokazami Lotniczymi Gdynia '98.[5]

  1. W skład zespołu wchodziły lotniskowce: USS „Dwight D. Eisenhower”, HMS „Invincible”, „Giuseppe Garibaldi”, „Principe de Asturias” i uniwersalny okręt desantowy USS „Saipan” (Carriers on parade as Invincible sails with Spaniards. „Navy News”. 431, s. 27, 36, czerwiec 1990. )

Przypisy

edytuj
  1. Invincible picks up her programme. „Navy News”. 431, s. 36, czerwiec 1990. 
  2. Invincible back from the action. „Navy News”. 498, s. 9, styczeń 1996. 
  3. Invincible do ChRL?. [dostęp 2011-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-18)].
  4. Restaurator próbował kupić lotniskowiec.. [dostęp 2011-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-06)].
  5. Marynarka Wojenna RP, BRYTYJSKI LOTNISKOWIEC HMS INVINCIBLE W GDYNI [online], 24 czerwca 1998 [dostęp 2022-09-14].

Bibliografia

edytuj
  • Robert Rochowicz. Lotniskowce typu Invincible. „NTW”. Wrzesień 1998. nr 9. s. 45 – 51. 
  • Jacek Krzewiński. Lotniskowce brytyjskie typu Invincible. „NTW”. Listopad 1994. nr 11. s. 38 – 40. 

Linki zewnętrzne

edytuj