Herrnhut
Herrnhut (górnołuż. Ochranow, pol. hist. Ochranów[1]) – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w powiecie Görlitz, na terenie Łużyc Górnych. W roku 2018 liczyło 5922 mieszkańców.
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||
| Powiat | |||
| Powierzchnia |
73,94 km² | ||
| Wysokość |
344 m n.p.m. | ||
| Populacja (31 grudnia 2018) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
035873 | ||
| Kod pocztowy |
02747 | ||
| Tablice rejestracyjne |
GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI | ||
Położenie na mapie Saksonii  | |||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
 51°01′N 14°45′E/51,016667 14,750000
| |||
| Strona internetowa | |||
Do 29 lutego 2012 należało do okręgu administracyjnego Drezno. Do 31 grudnia 2012 siedziba wspólnoty administracyjnej Herrnhut. Do 31 lipca 2008 miasto należało do powiatu Löbau-Zittau.
Historia edytuj
Założone 1722 na surowym korzeniu jako miejscowość azylowa dla uchodźców religijnych (bracia morawscy), których wsparł duchowo i materialnie hrabia Nikolaus von Zinzendorf - na terenie jego majątku powstała nowa wspólnota wyznaniowa, rygorystyczna moralnie, lecz wprowadzająca elementy dialogu ekumenicznego i dopuszczająca do uczestnictwa w nabożeństwach również chrześcijan innych wyznań. Wkrótce wspólnota z Herrnhut stała się znana na wszystkich kontynentach jako pierwsza protestancka wspólnota organizująca misje. Rozwój wspólnoty wspierał m.in. polski duchowny protestancki Daniel Ernest Jabłoński. Do 1763 miejscowość leżała w granicach unijnego państwa polsko-saskiego. Od 1806 w granicach Królestwa Saksonii połączonego w latach 1807–1815 unią z Księstwem Warszawskim. W 1871 została częścią Niemiec. W 1878 zostało założone Muzeum Etnograficzne[2].
Miejscowość Herrnhut uzyskała prawa miejskie w 1929. Dziś to niewielkie miasto jest turystyczną atrakcją – posiada niepowtarzalną architekturę i układ urbanistyczny. Zostało zbudowane na planie krzyża greckiego, posiada zabytkowe budowle (zwłaszcza umieszczona centralnie tzw. Wielka Sala (Großer Saal), dla wspólnych zgromadzeń i nabożeństw), dwa muzea, archiwum, założenia parkowe i cmentarne. Szczególnie wielkie wrażenie robi ogromny cmentarz, zwany „Bożą Rolą” (Gottesacker), na którym wszystkie nagrobki wyglądają jednakowo – skromne płyty z piaskowca z imieniem, nazwiskiem, datami życia i cytatem z Biblii lub z kancjonału. Tylko nagrobki założyciela wspólnoty, hr. Zinzendorfa i jego najbliższej rodziny zostały (bez ich zgody) wyróżnione.
Wspólnota z Herrnhut istnieje w swojej macierzystej miejscowości do dziś i jest znana jako herrnhuci. Struktura wspólnot herrnhuckich była wykorzystywana jako wzór dla izraelskich kibuców.
1 stycznia 2011 do miasta przyłączono gminę Großhennersdorf[3], a dwa lata później gminę Berthelsdorf[4].
Zabytki edytuj
- Pałac, wzniesiony w latach 1725–1727 i przebudowany w latach 1748–1781
- Dwór Wójta (Vogtshof), wzniesiony w latach 1730–1746
- Wiadukt
- Dom Gildii
- Dworzec kolejowy
Współpraca edytuj
Miejscowości partnerskie:
Galeria edytuj
-
-
Pałac -
Dwór Wójta -
Dom Gildii -
Wiadukt -
Gwiazda morawska -
Dworzec kolejowy -
Kamienica przy ul. Lubijskiej (Löbauer Straße) -
Dom przy ul. Augusta Bebela -
Zamek w Berthelsdorf
.JPG)
Przypisy edytuj
- ↑ Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1]
- ↑ Geschichte [online], voelkerkunde-herrnhut.de [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-31] (niem.).
- ↑ Reforma administracyjna. [dostęp 2010-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-19)].
- ↑ Berthelsdorf
![[1]](https://web.archive.org/web/20160304091731/http://www.mapywig.org/m/WIG_maps/series/500K_post-WW2/MAPA_POLSKI_1_500_000_LEGNICA_5.jpg){kind=link}