Antylopowiec koński
Antylopowiec koński[2] (Hippotragus equinus) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych.
| Hippotragus equinus | |
| (Desmarest, 1804) | |
 Antylopowiec koński | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
antylopowiec koński |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 Antylopowiec koński – zasięg[1] | |
Wygląd edytuj
Wysokość w kłębie 130–150 cm, długość ciała 220–265 cm, masa ciała samców 220–250 kg, a samic 200–220 kg. Szaro płowe ubarwienie z brunatną lub czarną „maską” na pysku.
Występowanie edytuj
Afryka, na południe od Sahary. Żyje w buszu, gęstych zaroślach, lasach galeriowych i na sawannach, w pobliżu zbiorników wodnych. Unika całkowicie otwartych przestrzeni. Czasami można zaobserwować stado pasące się niedaleko lasu na łące, ale zdarza się to stosunkowo rzadko lub kiedy zmuszone są do wyemigrowania z dotychczasowego terytorium.
Tryb życia edytuj
Jest roślinożercą. Żyje pojedynczo lub parami, czasami tworzy stada do 24 sztuk. Są płochliwe, ale potrafią okazać agresję, np. gdy się bronią lub w czasie godów.
Zagrożenie edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c IUCN SSC Antelope Specialist Group, Hippotragus equinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-15] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia edytuj
- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.