Wikipedia

Ilona Łepkowska

scenarzystka polska

Ilona Łepkowska (ur. 11 lipca 1954 w Warszawie[1]) – polska scenarzystka i producentka filmowa i serialowa, pisarka.

Ilona Łepkowska
Ilustracja
Ilona Łepkowska (wrzesień 2011)
Data i miejsce urodzenia 11 lipca 1954
Warszawa
Zawód pisarka, scenarzystka filmowa i serialowa
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Głos Ilony Łepkowskiej

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Urodziła i wychowała się w Warszawie. Jej ojciec, Tadeusz Łepkowski, był profesorem historii w Polskiej Akademii Nauk, matka zajmowała się domem. Ma dwoje rodzeństwa[2][3][4].

W 1977 została absolwentką zarządzania na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego[5]. W 1982 ukończyła Zaoczne Studium Scenariuszowe przy PWSFTViT w Łodzi[1].

Zanim zaczęła karierę scenopisarską, pracowała jako asystentka kierownika produkcji w Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych czy jako nauczycielka filmu i kultury filmowej w jednym z warszawskich liceów. Była urzędniczką w przedsiębiorstwie transportu i spedycji przemysłu mięsnego oraz organizatorką publiczności w Teatrze Ochoty[1]. Pisała również teksty do czasopism „Film” i „Świat Młodych”[2].

Kariera filmowo–telewizyjnaEdytuj

Jako scenarzystka zadebiutowała filmem telewizyjnym Wakacje z Madonną (1983). Jest autorką lub współautorką popularnych komedii, takich jak: Och, Karol (1985) i Och, Karol 2 (2011), Komedia małżeńska (1993), Nigdy w życiu! (na podstawie powieści Katarzyny Grocholi pod tym samym tytułem) (2004), Nie kłam, kochanie (2007), Jeszcze raz (2008) oraz serii „Kogel-mogel”, która jest określana mianem kultowej[6][7][8][9]: Kogel-mogel (1988), Galimatias, czyli kogel-mogel II (1989), Miszmasz, czyli kogel-mogel 3 (2019), Koniec świata, czyli kogel-mogel 4 (2021).

Pisała scenariusze do seriali: Radio Romans (1994–1995), Klan (1997–1999), Na dobre i na złe (1999–2002) oraz M jak miłość (2000–2007), którego była też producentką (2000–2008). Jest autorką seriali Barwy szczęścia i Wszystko przed nami, które współprodukowała i których była scenarzystką. Zajmuje się doradztwem scenariuszowym, kierownictwem literackim oraz produkcją filmową i telewizyjną[6][10].

Ze względu na osiągnięcia telewizyjne nazywana jest „królową polskich seriali”, „pierwszą damą polskich seriali” czy „Midasem polskiego show–biznesu”[11][12][13]. Jest laureatką Super Wiktora za całokształt osiągnięć. W 2013 została odznaczona brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jest członkinią Polskiej Akademii Filmowej i honorową członkinią Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[12].

Pozostałe przedsięwzięciaEdytuj

Jest przewodniczącą Gildii Polskich Scenarzystów, członkinią Stowarzyszenia Filmowców Polskich i ekspertką Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej zasiadającą w radzie przyznającej dofinansowania na produkcję filmów fabularnych. Jest wiceprzewodniczącą Rady Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, była także szefem sekcji autorów dzieł filmowych[2]. Pełniła funkcję prezesa Stowarzyszenia Twórców Telewizyjnych „Serial”[2].

Napisała powieści: Pani mnie z kimś pomyliła (2016) oraz Idealna rodzina (2020). Jest autorką lub współautorką książek nawiązujących do jej scenariuszy: Nie kłam kochanie (2008), M jak miłość. Początki (2013), Tu jest jakby luksusowo (2018). W 2010 ukazała się jej biografia Ł jak Łepkowska, będąca zapisem rozmów Andrzeja Opaly z Łepkowską. W 2017 została wydana publikacja Nad rodzinnym albumem. Teresa Lipowska w rozmowach z Iloną Łepkowską[11].

W latach 2008–2010 występowała w niektórych sobotnich wydaniach magazynu satyryczno-publicystycznego TVN24 Szkło kontaktowe. Od 2010 jest felietonistką telewizyjnego tygodnika „Tele Tydzień”.

Za poruszanie w swojej twórczości tematyki funkcjonowania w społeczeństwie osób z niepełnosprawnością została nagrodzona medalem „Przyjaciel Integracji” (2007), a za aktywne działania na rzecz środowisk LGBT, tolerancji, równouprawnienia i walki z homofobią otrzymała nagrodę Tolerantia Award (2016)[13][14]. Była wielokrotnie uwzględniana w rankingach na najbardziej wpływowe Polki i najbardziej wpływowych Polaków[15][16][17][18][19][20][21][22][23]. W 2016 w plebiscycie „25 lat Super Expressu” została nagrodzona w kategorii „Super Osobowość”.

Życie prywatneEdytuj

Jest trzykrotnie rozwiedziona. Od 2009 jest związana z architektem i politykiem Czesławem Bieleckim[11]. Ma córkę, Weronikę Wojnach (ur. 1978), która jest operatorką filmową[11].

Choruje na depresję leczoną psychoterapią i farmakoterapią[4][10].

Zajmuje się działalnością charytatywną, m.in. wspiera fundacje „Opiekuńcze Skrzydła” i „Domy Wspólnoty Chleb Życia” Małgorzaty Chmielewskiej[4].

ScenariuszeEdytuj

FilmyEdytuj

SerialeEdytuj

OdznaczeniaEdytuj

NagrodyEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c Ilona Łepkowska.
  2. ↑ a b c d Filmosfera - Ilona Łepkowska, filmosfera.pl.
  3. ↑ Wywiad dla Gali, 2009.
  4. ↑ a b c Wywiad dla Vivy!, 2019.
  5. ↑ Wywiad dla dziennik.pl, 2020.
  6. ↑ a b Wywiad dla Onetu, 2019 (pol.).
  7. ↑ Kogel-mogel: wszystko, co musisz wiedzieć o kultowej polskiej komedii.
  8. ↑ Dlaczego „Kogel-mogel” to kultowa komedia Polaków?
  9. ↑ Kogel-Mogel. Jakby kultowy.
  10. ↑ a b Wywiad dla Plejady, 2020.
  11. ↑ a b c d Ilona Łepkowska [zarchiwizowane z adresu 2020-06-02].
  12. ↑ a b Gala Nagród ZAiKS-u.
  13. ↑ a b Ilona Łepkowska laureatką Tolerantia Award (pol.).
  14. ↑ Medal „Przyjaciel Integracji”.
  15. ↑ Ranking Życia Warszawy, 2005.
  16. ↑ Ranking Forbesa, 2008.
  17. ↑ Ranking Gala, 2009.
  18. ↑ Ranking Home&Market, 2009.
  19. ↑ Ranking Newsweeka, 2009.
  20. ↑ Ranking Wprost, 2011.
  21. ↑ Ranking Viva!, 2011.
  22. ↑ Ranking Tygodnika Przegląd, 2012.
  23. ↑ Ranking Wprost, 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-31].
  24. ↑ ZAiKS ma 95 lat. mkidn.gov.pl, 24 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-29].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilona_Łepkowska&oldid=60835981”