Indura – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była Indura, która stanowiła odrębną gminę miejską[2].

Indura
gmina wiejska
1921–1939[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

(1919-20: okręg wileński)
(1920-21: okręg nowogródzki)
1921-39: białostockie

Powiat

grodzieński

Siedziba

Indura

Populacja (1921)
• liczba ludności


6533

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

52

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Indura”
53°27′36,0000″N 23°52′48,0000″E/53,460000 23,880000

W okresie międzywojennym gmina Indura należała do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 6.533 osób, 4.448 było wyznania rzymskokatolickiego, 2051 prawosławnego, 5 ewangelickiego a 29 mojżeszowego. Jednocześnie 5.306 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową,1.207 białoruską, 2 niemiecką, 10 żydowską, 5 rosyjską, 1 czeską, 1 łotewska a 1 rusińską. Było tu 1.137 budynków mieszkalnych[3].

16 października 1933 gminę Indura podzielono na 36 gromad: Bielewo, Bobrowniki, Bojary, Buraki, Dubówka, Dziemidkowo, Hlebowicze, Hrajno, Jarmolicze, Jaśkiewicze, Koniuchy, Kozły, Krugliki, Łaniewicze, Łapieniowce, Łuckowlany, Michaliny, Mogilany, Nowosiółki, Ogrodniki, Pacynki, Petelczyce, Pieśle, Plebanowce, Poczobuty, Prokopowicze, Rogacze, Sarosieki, Trochimy, Wiśniówka, Zaniewicze, Zarubicze, Zarubicze os., Żarnówka Mała, Żarnówka Rządowa i Żarnówka Wielka[4].

Po wojnie obszar gminy Indura wszedł w struktury administracyjne Białoruskiej Republiki Radzieckiej.

Przypisy edytuj

  1. Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 35.
  4. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51