Ingeborg Bachmann
Ingeborg Bachmann, ps. Ruth Keller (ur. 25 czerwca 1926[1] w Klagenfurcie[1] , zm. 17 października 1973[1] w Rzymie[1] ) – austriacka[1] eseistka, poetka[1] , pisarka, germanistka. Publikowała wiersze, słuchowiska i powieści[1] . Jej prace charakteryzują się połączeniem poezji i intelektu[1] . W swoich dziełach zajmowała się tematyką wewnętrznych ograniczeń człowieka oraz feminizmem. Autorka powieści Malina oraz rozważań filozoficznych na temat języka (najsłynniejsze zdanie z Bachmann: „Gdybyśmy mieli słowo, gdybyśmy mieli język, nie potrzebowalibyśmy broni”).
graffiti Jefa Aérosola przy Robert Musil Museum w Klagenfurcie | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Życiorys
edytujZ wykształcenia oraz z zamiłowania filozof[1] oraz psycholog. Doktoryzowała się u Martina Heideggera[1] . Doktorat z filozofii uzyskała w 1950 roku[1] . W roku 1950 przebywała w Paryżu[1] . W latach 1951–1953 była pracownicą redakcji austriackiego radia[1] . Od roku 1953 pracowała jako wolny pisarz[1] . Należała do Grupy 47[1] . W roku 1953 otrzymała od tej organizacji nagrodę za cztery wiersze z tomiku Die gestundete Zeit[1] .
Mieszkała w Rzymie, Monachium i Zurychu. W latach 1958–62[2] była w związku z pisarzem Maxem Frischem[1] .
Dzieła
edytuj- Die gestundete Zeit (tomik wierszy, 1953)[1]
- Anrufung des Großen Bären (1956)[1]
- Der gute Gott von Manhattan (słuchowisko, 1958)[1]
- Rok trzydziesty (Das dreißigste Jahr, opowiadania, 1961[1] , wyd. pol. 1994)
- Freies Geleit (wiersze, 1964)
- Ein Ort für Zufälle (tomik wierszy, 1965)
- Malina (powieść, 1971)[1] (wyd. pol. 1975)
- Symultanka (Simultan, opowiadania, 1971[1] , wyd. pol. 1975)
- Przypadek F. (Der Fall Franza, 1982, wyd. pol. 1997)
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Elke Schwarck: Autoren in Wort und Bild. Gütersloh: Bertelsmann, Reinhardt Mohn. (niem.).
- Joachim Hoell: Ingeborg Bachmann. München, dtv 2004, ISBN 3-423-31051-0.
- Hans Höller: Ingeborg Bachmann. Reinbek, Rowohlt 1999, ISBN 3-499-50545-2.
- Doris Hildesheim , Ingeborg Bachmann: Todesbilder, Todessehnsucht und Sprachverlust in „Malina” und „Antigone”, Berlin: Weißensee, Berlin, 2000, ISBN 978-3-934479-34-0, OCLC 50125064 .
- Herbert Hopfgartner: Ingeborg Bachmann und die Musik. Universität Warschau, Studien zur Deutschkunde (XXIX. Band, hrsg. v. Lech Kolago) Warschau 2005, ISSN 0208-4597.
Linki zewnętrzne
edytuj- Stowarzyszenie Literackie Ingeborg Bachmann
- Ingeborg Bachmann na stronie perlentaucher.de (niem.)
- ISNI: 0000000122755250
- VIAF: 6839
- LCCN: n50031127
- GND: 118505602
- NDL: 00432010
- LIBRIS: 0xbdd2kj21q4fmm
- BnF: 11889805f
- SUDOC: 026699869
- SBN: CFIV072723
- NLA: 35690576
- NKC: jn19981000185
- DBNL: bach003
- BNE: XX1042858
- NTA: 068843224
- BIBSYS: 90057354
- CiNii: DA00265854
- Open Library: OL27744A
- PLWABN: 9810644459105606
- NUKAT: n93125334
- J9U: 987007258031805171
- PTBNP: 5522
- CANTIC: a11054359
- LNB: 000026969
- NSK: 000005614
- BNA: 000034312
- CONOR: 5788003
- BNC: 000472528
- ΕΒΕ: 65209
- KRNLK: KAC199601299
- LIH: LNB:V*152207;=BD
- RISM: people/2814