Innoryżak
Innoryżak[2] (Euryoryzomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
| Euryoryzomys | |||
| Weksler, Percequillo & Voss, 2006[1] | |||
_(29044545502).jpg) Przedstawiciel rodzaju – innoryżak wytworny (E. nitidus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
innoryżak | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Oryzomys macconnelli O. Thomas, 1910 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
 innoryżak wytworny innoryżak zmyślny innoryżak rdzawy innoryżak paskudny innoryżak gąszczowy | |||
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[3][4].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 98–179 mm, długość ogona 99–181 mm, długość ucha 18,5–25 mm, długość tylnej stopy 28,5–40 mm; masa ciała 20–100 g[4][5].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 2006 roku brazylijsko-amerykański zespół teriologów (Brazylijczycy Marcelo Weksler, Alexandre Reis Percequillo oraz Amerykanin Robert S. Voss) na łamach American Museum novitates[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oryginalne oznaczenie) innoryżaka amazońskiego (E. macconnelli).
Etymologia edytuj
Euryoryzomys: gr. ευρυς eurus ‘szeroki’; rodzaj Oryzomys S.F. Baird, 1857 (ryżniak)[1].
Podział systematyczny edytuj
Takson wyodrębniony na podstawie badań filogenetycznych z Oryzomys[1]. Do rodzaju należą następujące gatunki[6][5][3][2]:
- Euryoryzomys macconnelli (O. Thomas, 1910) – innoryżak amazoński
- Euryoryzomys emmonsae (Musser, Carleton, Brothers & A.L. Gardner, 1998) – innoryżak gąszczowy
- Euryoryzomys legatus (O. Thomas, 1925) – innoryżak zmyślny
- Euryoryzomys russatus (J.A. Wagner, 1848) – innoryżak rdzawy
- Euryoryzomys lamia (O. Thomas, 1901) – innoryżak paskudny
- Euryoryzomys nitidus (O. Thomas, 1884) – innoryżak wytworny
- Euryoryzomys cerqueirai Percequillo & Weksler, 2023
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d M. Weksler, A.R. Percequillo & R.S. Voss. Ten New Genera of Oryzomyine Rodents (Cricetidae: Sigmodontinae). „American Museum Novitates”. 3537, s. 11, 2006. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 247. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 396. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 423–424. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 252. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 12.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-06]. (ang.).