Józef (Sawrasz)
Józef, imię świeckie Josyf Michajłowycz Sawrasz[1] (ur. 27 kwietnia 1909 w Czernijewie, zm. 5 czerwca 1984) – ukraiński duchowny greckokatolicki, następnie biskup prawosławny.
| Josyf Sawrasz | |
| Arcybiskup iwano-frankowski i kołomyjski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1909 |
| Data śmierci |
5 czerwca 1984 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup iwano-frankowski i kołomyjski | |
| Okres sprawowania |
1965–1984 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
2 sierpnia 1957 |
| Diakonat |
1932 |
| Prezbiterat |
4 września 1932 |
| Chirotonia biskupia |
4 sierpnia 1957 |
| Data konsekracji |
4 sierpnia 1957 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy |
Palladiusz (Kaminski), Andrzej (Suchenko), Nestor (Tuhaj), Innocenty (Leofierow), Grzegorz (Zakalak) | ||||||||
| |||||||||
Życiorys
edytujW 1927 ukończył gimnazjum w Stanisławowie. Studia teologiczne odbywał w Innsbrucku. 4 września 1932 przyjął święcenia kapłańskie i został proboszczem greckokatolickiej cerkwi Opieki Matki Bożej w Stanisławowie. Następnie od 1938 do 1940 był proboszczem parafii Trójcy Świętej w Złotym Potoku, zaś od 1940 do 1946 – parafii Zwiastowania w Śniatynie[2]. W 1946 został proboszczem parafii św. Michała Archanioła w tej samej miejscowości[2].
Uczestnik pseudosoboru lwowskiego w marcu 1946, w czasie którego ogłoszono likwidację Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej w ZSRR i przejście wszystkich jej struktur do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po zakończeniu „soboru” ks. Sawrasz dokonał konwersji na prawosławie[3]. 2 sierpnia 1957 w Ławrze Peczerskiej złożył wieczyste śluby mnisze, zachowując dotychczasowe imię. Dzień później otrzymał godność archimandryty[2].
4 sierpnia 1957 w soborze św. Włodzimierza w Kijowie odbyła się jego chirotonia biskupia, po której przyjął godność biskupa stanisławowskiego i kołomyjskiego. W charakterze konsekratorów w obrzędzie udział wzięli egzarcha Ukrainy metropolita kijowski i halicki Jan, arcybiskupi lwowski i tarnopolski Palladiusz, czernihowski i nieżyński Andrzej, biskupi perejasławsko-chmielnicki Nestor, kirowohradzki i mikołajowski Innocenty oraz drohobycki Grzegorz. Od 1962, w związku ze zmianą nazwy miasta Stanisławowa, przyjął tytuł biskupa iwano-frankowskiego i kołomyjskiego. W 1965 podniesiony do godności arcybiskupiej. W 1982 odszedł w stan spoczynku i dwa lata później zmarł. Uroczystościom pogrzebowym w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Iwano-Frankowsku przewodniczył arcybiskup iwano-frankowski Makary. Biskup Józef został pochowany w grobowcu rodzinnym we wsi, w której pochodził[2].
Przypisy
edytuj- ↑ СПИСОК ЧЛЕНОВ ЛЬВОВСКОГО СОБОРА 1946 ГОДА
- ↑ a b c d Иосиф (Савраш). [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
- ↑ Священник Иосиф Савраш (Савраш Иосиф Михайлович)