Józef Garbień
Józef Daniel Garbień (ur. 11 grudnia 1896 w Łupkowie, zm. 3 maja 1954 w Cieszynie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1922–1926, lekarz i kapitan rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego.
Pełne imię i nazwisko |
Józef Daniel Garbień | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 grudnia 1896 | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
3 maja 1954 | ||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujUrodził się 11 grudnia 1896 w Łupkowie[1]. Po ukończeniu szkół średnich w Stryju i Lwowie podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Ukończył je z tytułem doktora medycyny. Pracował jako chirurg, a także udzielał się w Radzie Naukowej Wychowania Fizycznego w Warszawie. Od 1933 roku ordynator oddziału chirurgicznego i dyrektor szpitala im. Józefa Piłsudskiego w Chrzanowie.
Jednocześnie już w trakcie pobytu w szkole średniej rozpoczął grę w piłkę nożną, grając w zespole Pogoni Stryj. We Lwowie nie przynależał do żadnego klubu. W związku z zaangażowaniem w działalność Sokoła i Drużyn Strzeleckich, po wybuchu wojny, w sierpniu 1914 roku Garbień wstąpił do I Brygady Legionów. Służył w szeregach 1 pułku piechoty[2]. Po rozwiązaniu brygady trafił na front włoski. Odniósł także ciężką ranę podczas obrony Lwowa. Został mianowany do stopnia kapitana w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (lok. 461). W 1920 roku był członkiem kadry która miała wystąpić na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii. W 1939 podczas wojny obronnej walczył w stopniu majora Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej był więźniem gestapo na ulicy Montelupich w Krakowie. Po II wojnie światowej w okresie stalinowskim był więziony z powodu swoich przekonań.
Jako piłkarz przez 15 lat bronił barw Pogoni Lwów, przez kilka lat pełniąc również funkcję kapitana drużyny. Wystąpił także w 8 oficjalnych spotkaniach polskiej reprezentacji. Zadebiutował 28 maja 1922 w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie. Był to pierwszy wygrany mecz polskiej reprezentacji, a Garbień zdobył swojego premierowego, a dla Polski zwycięskiego gola w 74. minucie meczu, ustalającego wynik na 2:1.
Jako piłkarz i lekarz jednocześnie w 1925 roku wysunął projekt opieki medycznej nad sportowcami.
Zmarł 3 maja 1954 w Cieszynie gdzie pierwotnie był pochowany. W 2014 został ekshumowany i pochowany w nowym kolumbarium cmentarza Powązkowskiego w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (7 lipca 1931)[3]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[4]
- Odznaka „Za wierną służbę”
- Krzyż Obrony Lwowa
Przypisy
edytuj- ↑ Łupków. twojebieszczady.net. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 57-, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
Bibliografia
edytuj- 1904–1939. Księga pamiątkowa Lwowskiego Klubu Sportowego „Pogoń”. Lwów: LKS „Pogoń”, 1939, s. 97.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Józef Garbień. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-05-07].
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.