Język as
Język as – język austronezyjski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji[1], w kilku wsiach na północnym wybrzeżu Nowej Gwinei oraz na wysepce Gag w grupie wysp Raja Ampat[2]. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 230 osób[1].
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
230 (2000) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | asz | ||
IETF | asz | ||
Glottolog | asss1237 | ||
Ethnologue | asz | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Odnotowano, że jego użytkownicy zamieszkują wsie Asbakin, Maklaumkarta i Mega, ale sam język ma pochodzić z wyspy Gag[3]. Zagrożony wymarciem, nie jest znany wszystkim członkom społeczności[1]. W użyciu są też języki indonezyjski i moi[1][3].
G. Reesink rozpatruje go jako izolat, o nieustalonym pokrewieństwie z innymi językami. Według doniesień samych użytkowników społeczność wywodzi się z ludu Biak, a w przeszłości zawierano małżeństwa mieszane z ludnością Ternate. Zebrane materiały leksykalne potwierdzają związek z tymi grupami językowymi[2].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), As, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Jelle Miedema, Ger Reesink: One Head, Many Faces: New Perspectives on the Bird’s Head Peninsula of New Guinea. Leiden: KITLV Press, 2004, s. 31–32, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 219. DOI: 10.1163/9789004454385. ISBN 978-90-67-18229-4. ISBN 978-90-04-45438-5. OCLC 1312159896. [dostęp 2022-07-28]. (ang.).
- ↑ a b Berry i Berry 1987 ↓, s. 50.
Bibliografia edytuj
- Keith Berry, Christine Berry: A Survey of Some West Papuan Phylum Languages. W: Peter J. Silzer, Joyce K. Sterner (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 4. Summer Institute of Linguistics, 1987, s. 25–80. OCLC 896388316. [dostęp 2023-05-01]. (ang.).