Język partyjski - wymarły, zachodnioirański język okresu średnioirańskiego. Był używany w starożytnej Partii, na terenie dzisiejszego Iranu. Był językiem urzędowym obok języka greckiego w okresie Arsacydów między III w. p.n.e. a III w. n.e.
Pismo i tekstyEdytuj
Najstarsze zapiski języka partyjskiego to ostraki z Nisy koło Aszchabadu z I w.p.n.e.
Język partyjski zapisywany był, podobnie jak średnioperski, uproszczonym pismem aramejskim, przez Manichejczyków zaś - pismem manichejskim. Zawierał zaledwie 17 liter.
Linki zewnętrzneEdytuj