Język zazaki

 Ten artykuł od 2011-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Język zazaki – język ludu Zaza używany we wschodniej Anatolii, w dorzeczu Eufratu i Tygrysu. Należy on do północno-zachodniej grupy języków irańskich. Najbliżej spokrewniony jest z językiem gorani. Nie można dokładnie określić liczby jego użytkowników – w zależności od źródła ich liczbę szacuje się od 1,5 do nawet 3 milionów.

Zazaki
Obszar Turcja
Liczba mówiących 1,5[1]–3,0 mln
Pismo/alfabet łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy↗
Kody języka
Kod ISO 639-2↗ zza
Kod ISO 639-3↗ zza
IETF zza
Glottolog zaza1246
Ethnologue zza
WALS zaz
Dialekty
ISO 639-3: diq – dimli
ISO 639-3: kiu – kirmandżki
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku zazaki
Słownik języka zazaki
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Użytkownicy języka zazaki pochodzą ze wschodniej Turcji. Zwykle określa się ich mianem Daylemi, i choć ostatnimi czasy wśród niektórych z nich może budzić to sprzeciw, większość identyfikuje się właśnie z Kurdami. Pomimo to nie klasyfikuje się go jako jeden z dialektów, co miało miejsce w przeszłości, a jako język należący do odrębnej grupy języków zaza-gorani.

Zazaki dzieli się na dwa główne dialekty:

  • północny – kirmandżki
  • południowy – dimli[1]

Zazowie nie tworzą jednorodnej grupy, ale dzielą się wedle wyznania na sunnitów i alawitów. Zgodnie z tradycją świadomość religijna jest jednak ważniejsza niż językowa jedność. Dopiero niedawno w diasporze europejskiej podjęto próby budowania i określania narodowej tożsamości użytkowników języka zazaki, bez względu na podziały religijne.

Po upadku Imperium Osmańskiego Turcy nie dążyli do zachowania językowej i kulturowej różnorodności. Prowadzona polityka asymilacji miała na celu zjednoczenie mieszkańców państwa i budowę ogólnej, „tureckiej” tożsamości. W związku z tym zakazano publikacji, a nawet komponowania utworów muzycznych do tekstów pisanych w językach lokalnych. Na mocy traktatu w Lozannie w 1923 roku, oprócz Żydów, Ormian i Greków żadne inne mniejszości narodowe nie mogły oficjalnie istnieć w Turcji.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Ethnologue report for language code: zza

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Język_zazaki&oldid=63061498”