Jacek Falfus
Jacek Eugeniusz Falfus (ur. 1 lutego 1951 w Siemianowicach Śląskich) – polski polityk, samorządowiec i geodeta, poseł na Sejm IV, V, VI, VII i VIII kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lutego 1951 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm IV, V, VI, VII i VIII kadencji (2001–2019) |
| Partia | |
Życiorys edytuj
Ukończył studia na Wydziale Geodezji Górniczej Akademii Górniczo-Hutniczej. Pracował w OPGK Kraków, w latach 1978–1990 był kierownikiem robót w przedsiębiorstwie Geoprojekt. Od 1990 do 1998 pełnił funkcję wójta gminy Kozy. W latach 1998–2001 był starostą i radnym powiatu bielskiego.
Jest współzałożycielem i prezesem Stowarzyszenia Instytut Południowy w Bielsku Białej, a także inicjatorem oraz członkiem zarządu polsko-słowacko-czeskiego Euroregionu Beskidy.
Działał w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym[1]. W wyborach w 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z listy Wyborczej Akcji Katolickiej[2]. W wyborach parlamentarnych w 2001 i 2005 był wybierany na posła na Sejm, startując z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu bielskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat poselski, otrzymując 18 814 głosów. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bez powodzenia kandydował w okręgu śląskim. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 11 391 głosów[3]. Również w 2015 został wybrany do Sejmu, otrzymując 9439 głosów[4]. Nie wystartował w kolejnych wyborach w 2019.
Przypisy edytuj
- ↑ Stanisław Horowski, Starostowie Podbeskidzia, „Kronika Beskidzka” z 26 listopada 1998, s. 11.
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 27 października 1991 roku. Cz. 1. Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Państwowa Komisja Wyborcza, Warszawa 1991, s. 331.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2015-06-01].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 101.