Jan Andrzej Kubik

polski inżynier

Jan Andrzej Kubik (ur. 1940 w Bielsku) – polski inżynier budownictwa, specjalizujący się w reologii konstrukcji inżynierskich oraz termomechanice; nauczyciel akademicki związany z politechnikami w Gliwicach i Opolu oraz PWSZ w Nysie.

Jan Andrzej Kubik
Data i miejsce urodzenia

1940
Bielsko

profesor nauk technicznych
Specjalność: reologia konstrukcji inżynierskich, mechanika
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1970
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1976
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Profesura

1988

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Śląska
Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu
Politechnika Opolska
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

Urodził się w 1940 roku w Bielsku, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej[1]. Po zdobyciu świadectwa dojrzałości podjął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które ukończył w 1966 roku[2]. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę zawodową na swojej macierzystej uczelni, jednocześnie kontynuując studia doktoranckie. Jednocześnie podjął studia eksternistyczne z zakresu matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1965-1968). W 1970 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w 1976 roku stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa na Politechnice Krakowskiej. Od lat 70. XX wieku pracuje także na Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu (od 1996 roku Politechnika Opolska), gdzie od 1980 roku kieruje najpierw zakładem, a od 1986 roku Katedrą Fizyki Materiałów[3].

W 1988 roku Rada Państwa PRL nadała mu tytuł profesora nauk technicznych. Obecnie poza Politechniką Opolską wykłada w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie, gdzie był współtwórcą powstałego na początku XXI wieku Instytutu Architektury[2].

Jest członkiem wielu krajowych jak i zagranicznych towarzystw naukowych, w tym Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk oraz jej Sekcji Mechaniki Konstrukcji, Fizyki Budowli i Inżynierii Materiałów Budowlanych, Gesellschaft fur Angewandte Mathematik und Mechanik, European Mechanics Society, Standige Konferenz der Hochschullehrer fur Bauphysik, Society of ThermalStresses, Slovenska Spolećnost pre Mechaniky - Slovenska Akademia Ved Bratislava. Wypromował jak dotychczas 12 doktorów oraz opublikował około 200 prac naukowych, w tym 6 monografii. W uznaniu za swoje zasługi otrzymał m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaka za Ratowanie Zabytków, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki[3].

Przypisy edytuj

  1. Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie, pod red. A. Chmielewskiego, wyd. Ossolineum, Wrocław 2007, s.236.
  2. a b Prof. Jan Kubik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-24].[martwy link]
  3. a b Wrocławskie Środowisko Akademicki, biografia Andrzeja Kubika. wsa.dbc.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)]. [on-line] [dostęp: 21.04.2012]

Bibliografia edytuj