Jean Colonna d’Ornano

(Przekierowano z Jan Colonna d'Ornano)

Jean Colonna d’Ornano (ur. 5 kwietnia 1895 w Algierze, zm. 11 stycznia 1941 w Murzuku) – oficer we francuskich wojskach kolonialnych i w czasie II wojny światowej, potem dowódca w armii France Libre, pozostającej pod rozkazami generała de Gaulle’a.

Jean Colonna d’Ornano
ilustracja
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1895
Algier

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1941
Murzuk

Przebieg służby
Lata służby

1914–1941

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne
Wolna Francja Siły Wolnych Francuzów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja) Krzyż Wojenny Zamorskich Teatrów Operacyjnych (Francja) Medal Ruchu Oporu z rozetką (Francja) Krzyż Kombatanta (Francja) Medal Kolonialny (Francja) Oficer Orderu Gwiazdy Czarnej Oficer Orderu Sławy (Tunezja) Oficer Orderu Alawitów (do 1955, Maroko)

Życiorys

edytuj

Był potomkiem korsykańskiego rodu d’Ornano, wnukiem Napoleona d’Ornano (1806–1859), kuzyna Rodolphe’a-Auguste’a d’Ornano, pochodził z nieutytułowanej linii rodu, która nawiązując do legendy rodowej przybrała z nadania Napoleona III miano Colonna d’Ornano wraz z odmianą herbu rodowego, by się odróżnić od linii hrabiowskiej.

Jean Colonna d’Ornano pobierał nauki w Lycée d'Alger w Algierze. 24 września 1914 wstąpił do francuskiej armii kolonialnej i walczył jako sierżant z Niemcami w Senegalu[1]. W marcu 1918 został mianowany podporucznikiem[1]. Po zakończeniu I wojny światowej pozostał w armii i służył w Syrii, Senegalu i Mauretanii oraz na koniec od 1932 do 1938 w Maroku[1]. Wybuch II wojny światowej zastał go w Afryce Równikowej, gdzie był dowódcą okręgu wojskowego w Czadzie[1].

W maju 1940 wojska Mussoliniego wkroczyły do francuskich posiadłości kolonialnych[1]. W czerwcu 1940 dowódca d’Ornano dołączył do wojsk Wolnych Francuzów, pociągając za sobą dużą grupę oficerów i żołnierzy[1]. 18 sierpnia 1940 roku również d’Ornano zdezerterował z wojsk wiernych Philippe Pétainowi i dołączył do oddziałów Edgarda de Larminata w Léopoldville, następnie wraz z René Plevenem dotarł do Fort Lamy, gdzie gubernator Félix Éboué ogłosił przyłączenie Czadu do Wolnej Francji[1]. Następnie został awansowany do stopnia podpułkownika i został zastępcą Pierre Marchanda, który był dowódcą senegalskiego pułku piechoty stacjonującego w Czadzie[1].

W grudniu 1940 roku współpracował z generałem Philippe Marie Leclerciem, przygotowując ofensywę na tereny Libii[1]. Od 2 stycznia 1941 roku przygotowywał plan ataku na miasto Murzuk[1]. Zginął w walce, 11 stycznia 1941 roku[1]

Pierwotnie pochowano go w Murzuku. 10 grudnia 1956 roku jego szczątki przeniesiono do Algieru, a 10 dni później na pokładzie krążownika Guichen trafiły do Ajaccio[1].

Odznaczenia

edytuj

Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m Jean COLONNA d'ORNANO [online], Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2021-10-19] (fr.).

Linki zewnętrzne

edytuj