Jan Cwanek
Jan Cwanek (ur. 31 stycznia 1896 w Ostrowie, 2 lutego 1960 w Szkocji) – żołnierz armii austriackiej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej i Polskich Sił zbrojnych. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 wachmistrz
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
9 pułk ułanów |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w Ostrowie w rodzinie Piotra i Marii ze Stręków[1]. Absolwent szkoły powszechnej. W 1916 powołany do armii austriackiej. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 9 pułku ułanów. W składzie macierzystego pułku brał udział w walkach z Ukraińcami na Wołyniu, a następnie we Froncie Litewsko-Białoruskim z bolszewikami. Wiosną 1919, działając w grupie rotmistrza Józefa Dunina-Borkowskiego, odznaczył się w czasie niespodziewanego nocnego napadu Ukraińców na Kresowice, kiedy z placówką odparł atak kompanii wroga. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[1].
Po wojnie nadal służył w 9 pułku Ułanów Małopolskich, a w 1931 przeniesiony został do 48 pułku piechoty na stanowisko dowódcy zwiadu konnego. W składzie 48 pułku walczył w kampanii wrześniowej, a następnie przez Rumunię dotarł do Palestyny. Przeszedł cały szlak bojowy 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie zamieszkał w Szkocji[1].
Żonaty z Katarzyną Cwanek miał synów Juliana (ur. 1919) i Emila (ur. 1931)[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.