Jan Jacek Ogiński
Książę Jan Jacek Ogiński herbu Ogiński (ur. 1619, zm. 24 lutego 1684 w Krakowie) – wojewoda połocki i hetman polny litewski w latach 1682–1684, wojewoda mścisławski w 1672 roku, pisarz polny litewski w 1668 roku, podwojewodzi wileński w latach 1661–1665, marszałek wołkowyski w 1657 roku, chorąży wołkowyski w 1650 roku, starosta stokliski, piekielański i bierzwiński w 1681 roku, starosta i wójt mścisławski w 1668 roku.
Ogiński | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
1684 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
z Siemaszkówną: Leon Kazimierz Ogiński |
W 1639 roku zapisał się na Akademię Krakowską. Dowódca chorągwi powiatu wołkowyskiego w kampanii 1651 roku. W 1654 roku był deputatem powiatu wołkowyskiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1656 roku jako porucznik chorągwi husarskiej i pancernej hetmana Pawła Jana Sapiehy brał udział w walkach potopu szwedzkiego. W 1657 roku walczył z wojskami Jerzego Rakoczego. Poseł na sejm 1658 roku. W 1659 roku 5 chorągwi Ogińskiego zostało rozbite przez wojska rosyjskie pod Krynkami. Poseł na sejm 1662 roku z powiatu wołkowyskiego[1]. Deputat powiatu wileńskiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1665 roku[2]. Poseł na sejmy 1667 i 1668 roku. Poseł sejmiku wołkowyskiego powiatu wołkowyskiego na sejm jesienny 1666 roku[3].
Poseł sejmiku wołkowyskiego na sejm nadzwyczajny 1662 roku, drugi sejm 1666 roku, sejm zwyczajny abdykacyjny 1668 roku[4].
W 1669 roku podpisał elekcję Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Był członkiem konfederacji kobryńskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1672 roku[5]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa mścisławskiego w 1674 roku[6], podpisał jego pacta conventa[7].
W 1675 roku brał udział w wojnie przeciwko Turcji. Poseł na sejmy 1676, 1677 i 1678 roku[8].
Deputat województwa połockiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1682 roku[9].
Jego synami byli :
- Leon Kazimierz Ogiński (zm. 1699) starosta mścisławski, podstoli litewski, poseł
- Mikołaj Franciszek Ogiński (zm. 1715) miecznik litewski, poseł, kasztelan trocki
- Kazimierz Dominik Ogiński (zm. 1733) wojewoda wileński
- Grzegorz Antoni Ogiński (zm. 1709) starosta żmudzki, hetman polny litewski
Jedna z córek Anna Ogińska (1646–1752) żona Kazimierza Tyszkiewicza była najdłużej żyjącą przedstawicielka książęcego rodu Ogińskich. Żyła sto sześć lat.
Przypisy
edytuj- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejmy lat 1661-1662. Przegrana batalia o reformę ustroju Rzeczypospolitej, Wrocław 1977, s. 259.
- ↑ Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. (1582-1696). Spis, pod redakcją Andrzeja Rachuby, opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Tom 1, Warszawa 2007, s. 294.
- ↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 491.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 392.
- ↑ Leszek A, Wierzbicki, Akt konfederacji wojska litewskiego zawiązanej w Kobryniu 22 listopada 1672 roku, w: Res Historica, t. 21, Lublin 2005, s. 137.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 162.
- ↑ Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 28.
- ↑ Internetowy Polski Słownik Biograficzny, hasło autorstwa Andrzeja Rachuby
- ↑ Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. (1582-1696). Spis, pod redakcją Andrzeja Rachuby, opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Tom 1, Warszawa 2007, s. 350.