Jan Szewczyk (ur. 1896)

oficer Wojska Polskiego

Jan Szewczyk[1] (ur. 28 stycznia 1896 w Brzeziu, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Jan Szewczyk
Ilustracja
Jan Szewczyk (przed 1934)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1896
Brzezie

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

208 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Walecznych (1920–1941) Oficer Orderu Korony Rumunii

Życiorys

edytuj

Urodził się 28 stycznia 1896 we wsi Brzezie, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jacka[2]. 26 maja 1916 zdał wojenny egzamin dojrzałości z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum w Bochni[3].

1 stycznia 1917 został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. 13 pułk piechoty.

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu w 13 pułku piechoty w Pułtusku[4]. W następnych w dalszym ciągu pełnił obowiązki dowódcy II batalionu[5][6][7]. 3 maja 1926 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 92. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1932 pozostawał w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[8].

W grudniu 1932 został przeniesiony z baonu podchorążych rezerwy piechoty nr 10A do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 3 w Nisku na stanowisko komendanta[9]. W styczniu 1934 został przeniesiony do 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie na stanowisko dowódcy batalionu[10]. 31 sierpnia 1935 roku ogłoszono jego przeniesienie do 35 pułku piechoty w Brześciu na stanowisko dowódcy batalionu[11]. Do 24 sierpnia 1939 roku był I zastępcą dowódcy 62 pułku piechoty w Bydgoszczy. W czasie mobilizacji alarmowej objął dowództwo rezerwowego 208 pułku piechoty[12][13]. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Jan III Szewczyk”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-09].
  3. Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1915/16. Kraków: Fundusz Naukowy, 1916, s. 30. [dostęp 2021-06-03].
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 161, 412.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 153, 356.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29, 179.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 435.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 7.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  12. Stawski 1945 ↓, s. 24.
  13. Trojański 1945 ↓, s. 34.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, s. 607.
  15. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

edytuj