Jan Wawrzyniak

polski prawnik, specjalista w dziedzinie historii doktryn politycznych i prawnych oraz prawa konstytucyjnego

Jan Franciszek Wawrzyniak (ur. 4 czerwca 1945 we Wrześni) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista w dziedzinie historii doktryn politycznych i prawnych oraz prawa konstytucyjnego.

Jan Wawrzyniak
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1945
Września

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia doktryn politycznych i prawnych, prawo konstytucyjne
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

26 maja 1995[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji w Warszawie
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Kariera naukowa edytuj

Objął następujące funkcje:

Był nauczycielem akademickim w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie[2].

Odznaczenia edytuj

W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Wybrane publikacje edytuj

  • Równość obywateli PRL. Studium prawno-polityczne, PWN, Warszawa 1977.
  • Rewolucja i demokracja. Myśl polityczna komunistów Europy Zachodniej, PWN, Warszawa 1986.
  • Prawo do prywatności. Zarys problematyki, Wydawnictwa PWSBiA, Warszawa 1994 ISBN 83-86031-15-8.
  • Zarys polskiego ustroju konstytucyjnego, Oficyna Wydawnicza "Branta", Bydgoszcz 1999, ISBN 83-86605-54-5.
  • Konstytucja, rząd, parlament. Księga jubileuszowa Profesora Jerzego Ciemniewskiego (współred.), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7666-303-6).

Przypisy edytuj

  1. Prof. dr hab. Jan Wawrzyniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-02-08].[martwy link]
  2. Zasłużeni wykładowcy. pwsbia.edu.pl. [dostęp 2020-04-11].
  3. M.P. z 2001 r. nr 31, poz. 520

Bibliografia edytuj

  • Prof. dr hab. Jan Wawrzyniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-05-17].[martwy link]
  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 1005