Jarosław Drozd

polski politolog, dyplomata i urzędnik konsularny

Jarosław Jerzy Drozd (ur. 13 czerwca 1955 w Koszalinie) – polski politolog, dyplomata, nauczyciel akademicki, konsul generalny RP w Sankt Petersburgu (2005–2011) i we Lwowie (2011–2015).

Jarosław Drozd
Ilustracja
Jarosław Drozd (2014)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1955
Koszalin

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: europejska polityka bezpieczeństwa, polityka międzynarodowa, polityka zagraniczna, stosunki RP-RFN
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

15 grudnia 1986
Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
promotor: Mieczysław Tomala

Habilitacja

21 grudnia 1999 – nauki o polityce
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Okres zatrudn.

od 2002

Konsul Generalny RP w Sankt Petersburgu
Okres spraw.

2005–2011

Poprzednik

Eugeniusz Mielcarek

Następca

Piotr Marciniak

Konsul Generalny RP we Lwowie
Okres spraw.

1 września 2011–10 listopada 2015

Poprzednik

Grzegorz Opaliński

Następca

Wiesław Mazur

Odznaczenia
Krzyż Komandorski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Turystyki” Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Życiorys

edytuj

Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Dąbrówki w Poznaniu (1974) oraz dziennikarstwa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu (1978). Był doktorantem w Instytucie Nauk Politycznych UAM oraz asystentem w Instytucie Nauk Ekonomicznych i Społecznych Politechniki Poznańskiej. W 1986 obronił w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych napisany pod kierunkiem Mieczysława Tomali doktorat na temat Proces normalizacji stosunków PRL-RFN 1970–1982. W 1999 uzyskał na Wydziale Nauk Społecznych UAM stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o polityce, specjalność stosunki międzynarodowe, na podstawie rozprawy Sojusz nadziei. Polsko-niemiecka współpraca wojskowa po 1989 roku.

W latach 1978–1986 pełnił m.in. funkcje – asystenta/starszego asystenta w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Następnie był II i I sekretarzem wydziału politycznego ambasady RP w Berlinie (1986–1990). Przebywał na stypendiach naukowych, np. paryskiego Instytutu Studiów Strategicznych Unii Zachodnioeuropejskiej, Heskiej Fundacji Badań nad Pokojem i Konfliktami we Frankfurcie nad Menem, TEMPUS[1]. Wykładał w międzyczasie na Uniwersytecie w Poczdamie. Kontynuował pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, pełniąc funkcję radcy ministra w Departamencie Badań Strategicznych, następnie w Departamencie Studiów i Planowania MSZ (1993), radcy/I radcy w ambasadzie w Wiedniu (1995–2002). Pełnił obowiązki zastępcy dyrektora/dyrektora Departamentu Systemu Informacji MSZ (2002–2005), konsula generalnego w Sankt Petersburgu (2005–2011) i we Lwowie (2011–2015). W 2019 zakończył pracę w MSZ[2].

W 2002 został profesorem na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[3].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Komisja Łączności z Polakami za Granicą /nr 89/ Biuletyn nr 5474/VI, orka.sejm.gov.pl, 18 sierpnia 2011 [zarchiwizowane 2025-04-17].
  2. Wiktor Ferfecki, Zmiany w MSZ. Wymiotło kilkudziesięciu dyplomatów [online], rp.pl, 23 maja 2019 [dostęp 2019-07-25].
  3. Instytut Politologii UKSW – Jarosław Drozd, politologia.uksw.edu.pl [dostęp 2018-09-01] [zarchiwizowane 2025-04-10].
  4. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №367/2015 Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України. president.gov.ua, 27 czerwca 2015. [dostęp 2024-03-24]. (ukr.).
  5. Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952 (lista odznaczonych 1952-2012)

Bibliografia

edytuj