Jean-Pierre Duport
Jean-Pierre Duport, zwany l’ainé[1] (ur. 27 listopada 1741 w Paryżu, zm. 31 grudnia 1818 w Berlinie[1][2]) – francuski kompozytor i wiolonczelista. Brat Jeana-Louisa[1][2].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Od 1761 roku grał w Concert Spirituel, od 1769 roku był też członkiem orkiestry Ludwika Franciszka, księcia Conti[1][2]. W 1773 roku wyjechał do Berlina, gdzie został pierwszym wiolonczelistą orkiestry nadwornej króla Fryderyka II oraz nauczycielem następcy tronu, Fryderyka Wilhelma II[1][2] Od 1787 do 1806 roku dyrygował koncertami dworskimi[1][2].
Skomponował szereg utworów na wiolonczelę, w tym Koncert D-dur i liczne sonaty[1][2]. Był podziwiany przez współczesnych, Ludwig van Beethoven napisał dla niego swoje 2 sonaty wiolonczelowe op. 5[1][2] i wykonał je wraz z nim podczas swojej wizyty w Berlinie w 1796 roku[2]. Wolfgang Amadeus Mozart wykorzystał jeden z menuetów Duporta jako temat swojej wariacji fortepianowej (KV 573)[1].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Jean-Pierre Duport – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project