Jezioro Kielarskie
Jezioro Kielarskie, Kielary[1] – płytkie, eutroficzne jezioro typu stawowego, położone koło wsi Ruś na Pojezierzu Olsztyńskim. Powierzchnia 49 ha, głębokość do 2 m, dno muliste. Linia brzegowa dobrze rozwinięta, tworzy półwyspy i zatoki. Roślinność wodna silnie rozwinięta: helofity (trzcina, sitowie, pałka wodna) zajmuje ok. 25% powierzchni, elodeidy (rogatek, rdestnice) – ok. 30% powierzchni jeziora.
- Gmina Stawiguda
- dorzecze: Łyna
- Brak wysp
- Długość linii brzegowej: 4500 m
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
105 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
0,49 km² |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Położenie na mapie gminy Stawiguda  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
 53°41′37″N 20°30′41″E/53,693611 20,511389
| |
Jezioro znajduje się na granicy dużego kompleksu leśnego – Lasy Purdzkie. W sąsiedztwie znajduje się Rezerwat przyrody Las Warmiński. Zachodnie brzegi są płaskie i trudno dostępne, zajęte przez bagna i trzęsawiska, pozostałe brzegi stosunkowo wysokie. Od północnej strony rozciągają się pola i łąki, brzegi wschodnie i południowe pokryte lasem.
Z północnej strony jeziora wpływa mały dopływ, niosący wody z pobliskiego jeziora Bartąg, natomiast w części północno-zachodniej wypływa ciek (silnie zarośnięty obecnie roślinnością) wpadający do rzeki Łyny. W wieku XVIII i XIX część drewna spławnego składowano w Jeziorze Kielarskim. Jezioro miało połączenie z rzeką Łyną. W 1852 roku spławiono z jeziora Kielarskiego 1530 pni drzewa, znacznie więcej w latach następnych.
Dawniej nad jeziorem istniał majątek rycerski Kielary. Obecnie znajduje się parking leśny zorganizowany przez nadleśnictwo Olsztyn. Nad brzegiem zbudowano pomost widokowy, a w jego pobliżu niemal 10-metrowa wieżę obserwacyjno-widokową[2] i ścieżkę przyrodniczo-leśną „Zazdrość"[3][4]. Nad brzegiem znajdują się "Źródła Kielarskie", a w pobliżu zachowały się średniowieczne wały obronne. Wokół jeziora przebiega rowerowy szlak turystyczny.
Przez wieki jezioro znane było pod różnymi nazwami: Kellaren See (1922), Kellern (1595), Prawes, Prawszen (1432), Prausen (1378), Prawes (1363), Prawoszen (1374)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Jezioro.com.pl - Warmia i Mazury - informacje, turystyka, przyroda [online], www.jezioro.com.pl [dostęp 2022-04-21].
- ↑ wu-ka: Wieża widokowa stanęła pod Olsztynem. mojemazury.pl, 2013-09-05.
- ↑ Nadleśnictwo Olsztyn: Obiekty edukacyjne. olsztyn.olsztyn.lasy.gov.pl.
- ↑ Wieża obserwacyjno - widokowa [online], polskaniezwykla.pl.
- ↑ Gustaw Leyding, Słownik nazw miejscowych Okręgu Mazurskiego, 1959.
Bibliografia edytuj
- „Ruś nad Łyną”, Olsztyn 2004, Agencja WIT, ISBN 83-89741-15-6
- "Jeziora okolic Olsztyna. Seria Przewodniki Wędkarskie, cz. 1", Olsztyn 1996, Wyd. IRŚ.
Linki zewnętrzne edytuj
- Kielarskie w serwisie jezioro.com.pl
- Galeria zdjęć Jeziora Kielary. tapety25.bdl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-28)].