Jonasz Stern

polski malarz, grafik i pedagog (1904–1988)

Jonasz Stern (ur. 4 sierpnia 1904 w Kałuszu, zm. 2 sierpnia 1988 w Zakopanem) – polski malarz, grafik i pedagog żydowskiego pochodzenia, członek partii komunistycznych.

Jonasz Stern
Ilustracja
Jonasz Stern, fot. Józef Rosner
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1904
Kałusz

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1988
Zakopane

Narodowość

polsko-żydowska

Język

polski

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

sztuki plastyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie żydowskiej. Kształcił się w Szkole Przemysłowej we Lwowie i w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie mieszkał od 1928. Studia łączył z pracą zarobkową w fabryce Tęcza i drukarni.

W 1933 wraz z innymi artystami założył stowarzyszenie artystyczne Grupa Krakowska. Jako scenograf współpracował z teatrem Cricot. Był również aktywistą politycznym. Partie, do których należał: Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy, PPS-Lewica, KZMP, MOPR, KPP i PZPR.

W 1936 uczestniczył w Kongresie Pracowników Kultury we Lwowie. Za lewicowe przekonania został usunięty ze Związku Polskich Artystów Plastyków, a w 1937 osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. Wybuch II wojny światowej zastał go we Lwowie, gdzie, po zajęciu tego miasta w 1941 przez hitlerowców, został osadzony w getcie. Z getta został wysłany do obozu zagłady w Bełżcu, jednakże udało mu się zbiec podczas transportu i powrócić do Lwowa. 1 czerwca 1943 podczas likwidacji getta, ocalał z masakry, gdyż wydostał się spod ciał rozstrzelanych i uciekł na Węgry do Budapesztu, gdzie w dzielnicy Csillaghegy ukrywał się dzięki pomocy komendanta żandarmerii o nazwisku Endre Laszlo. Do Krakowa wrócił w 1945. W latach 1954–1974 pracował jako profesor w ASP. Brał udział w organizowaniu tzw. Drugiej Grupy Krakowskiej i był jej wieloletnim prezesem.

Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę, monotypię i serigrafię. Jego prace wystawiane były m.in. w Nowym Jorku, Moskwie, Wenecji, Kopenhadze, Londynie, Pradze i Tokio. Wiele muzeów polskich i zagranicznych posiada w swoich zbiorach jego dzieła.

Jonasz Stern uhonorowany został wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in. Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1969), Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy[1], Orderem Sztandaru Pracy I klasy (w 1979 roku[2]), w 1961 został laureatem Nagrody m. Krakowa. W 1984 otrzymał nagrodę „Trybuny Ludu” (1984)[3].

Mieszkał przy ulicy Jadwigi z Łobzowa. Pochowany w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXIX pas C-1-5)[4].

 
Grób Jonasza Sterna na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

edytuj
  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1250
  2. Dziennik Polski, r. XXXV,nr 163 (10927), s. 3.
  3. Nagrody "Trybuny Ludu" 1984 r., "Trybuna Ludu", nr 149, 23 czerwca 1984, s. 2.
  4. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Jonasz Stern. rakowice.eu. [dostęp 2019-02-22].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj