Josyf Moskałyk
Josyf Moskałyk, ukr. Йосиф Москалик, pol. Józef Moskalik (ur. 7 lutego 1850 w Drohobyczu, zm. 6 grudnia 1931 w Olchowcach) – ksiądz greckokatolicki.
.jpg) ks. Józef Moskalik (1922) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1876 |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się 7 lutego 1850 w Drohobyczu[1][2]. Wyświęcony w 1876. W latach 1876–1878 wikary parafii w Dobromilu, w latach 1878–1882 wikary parafii w Samborze, w latach 1878–1885 katecheta również w Samborze. Od 1882 pracował jako katecheta religii greckokatolickiej[1]. Od 1885 do 1887 współpracownik parafii w Międzybrodziu. 22 sierpnia 1885 w charakterze zastępcy katechety został przeniesiony z C. K. Gimnazjum w Samborze do C. K. Gimnazjum w Sanoku (zamieniony stanowiskami z ks. Hilarionem Gmitrykiem)[3]. 14 lipca 1890 mianowany nauczycielem rzeczywistym[4][1]. 5 października 1893 został zatwierdzony w zawodzie nauczyciela i otrzymał tytuł c. k. profesora[5]. 25 sierpnia 1913 został przeniesiony w stan spoczynku[6]. Od 1923 do śmierci był proboszczem parafii w Olchowcach.
Był członkiem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych we Lwowie[7]. 20 grudnia 1890 złożył przyrzeczenie jako radny w Radzie Miejskiej w Sanoku[8]. 3 maja 1892 powołany na radnego w miejsce opróżnionego mandatu[9]. Był członkiem Rady Powiatowej powiatu sanockiego w latach 1896–1911. Jako delegat tejże był członkiem Rady Szkolnej Okręgowej w Sanoku[10]. W latach 20. był przewodniczącym zarządu stowarzyszenia Ruski Narodny Dom w Sanoku[11]. Przed 1909 otrzymał Expositorium Canonicale[1].
Zmarł 6 grudnia 1931 w Olchowcach[2]. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Jana Matejki w Sanoku[2].
Życie prywatne
edytujBył żonaty z Joanną (zm. 13 czerwca 1886 w Sanoku na gruźlicę w wieku 28 lat)[12]. Miał dzieci: syna Juliana (ur. 1880[13], student prawa[14]), córkę Irenę (zm. 29 marca 1895 wieku 17 lat[15][16]).
Odznaczenia
edytujaustro-węgierskie
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 17.
- ↑ a b c Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 28 (poz. 406).
- ↑ Sprawozdanie C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1886. Sanok: Fundusz Naukowy, 1886, s. 60, 61.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1891. Sanok: Fundusz Naukowy, 1891, s. 23.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1894. Sanok: Fundusz Naukowy, 1894, s. 54.
- ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: Fundusz Naukowy, 1914, s. 1, 6.
- ↑ Spis członków Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych we Lwowie. „Muzeum”. Z. 6-7, s. 21, 1895.
- ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od 1887 do stycznia 1892. T. X. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 236. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od 1887 do stycznia 1892. T. X. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 332. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 623.
- ↑ Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1919-1939 (zespół 23, sygn. 13, nr mikr. 160756). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 184.
- ↑ Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. 54 (poz. 15).
- ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1894/1895 (zespół 7, sygn. 18). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 198.
- ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 313 (poz. 28).
- ↑ Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. 75 (poz. 14).
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 7, s. 4, 31 marca 1895.
- ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 577.
Bibliografia
edytuj- Dmytro Błażejowśkyj: Historical Sematism of the Eparchy of Peremysl, Lwów 1995.