Jugowice – dawna wieś, obecnie osiedle domków jednorodzinnych w granicach administracyjnych Krakowa, wchodzi w skład Dzielnicy X Swoszowice.

Jugowice
Część miasta Krakowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miasto

Kraków

Dzielnica

X Swoszowice

W granicach Krakowa

1941

SIMC

0951043

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jugowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jugowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Jugowice”
Ziemia49°59′34″N 19°56′04″E/49,992778 19,934444
Średniowieczna ugoda o dziesięcinę ze wsi Jugowice, dokument z 1377 roku.

Historia

edytuj

Jugowice, dawniej będące wsią leżącą w dolinie rzeki Wilgi, wzmiankowane były po raz pierwszy w 1372 roku. Do roku 1386 były własnością mieszczan krakowskich. W tym to roku mieszczanin Giecz (lub Gicz) sprzedał Jugowice klasztorowi Bożogrobców w Miechowie. W średniowiecznych dokumentach Jugowice wzmiankowane są jako Hugowicze oraz Ugovicze[1]. Od końca XVI wieku do około połowy XVIII wieku wieś była własnością klasztoru św. Jadwigi (Śląskiej) na Stradomiu. W drugiej połowie XV wieku we wsi znajdował się folwark i karczma. Wieś podlegała parafii św. Jakuba na Kazimierzu; należała do powiatu szczyrzyckiego województwa krakowskiego[2]. Pod koniec XVIII wieku Jugowice włączono do Borku Fałęckiego. W latach 80. XIX wieku przez wieś przeprowadzono odcinek traktu cesarskiego do Wiednia (późniejsza ul. Zakopiańska). W 1884 r. przez Jugowice poprowadzono linię kolejową Kraków-Oświęcim przez Skawinę. W ramach Twierdzy Kraków na terenie wsi w latach 1896–1902 wzniesiono fort Łapianka i wytyczono późniejszą ul. Kąpielową jako drogę rokadową do Swoszowic. Od 1925 r. wieś podlegała parafii w Borku Fałęckim. Po II wojnie światowej na terenie zainicjowano budowę osiedla domów jednorodzinnych, które po zachodniej stronie ulicy Zakopiańskiej przeistoczyło się w osiedle Kliny. Znaczny obszar Jugowic zajęły wyrobiska zakładów Solvay. W 1941 r. Jugowice włączono do Krakowa, jako XXIV dzielnicę katastralną. Później jako część Dzielnicy X.

Charakterystyka

edytuj

Na terenie Jugowic różnice wzniesień wynoszą od około 220 m n.p.m. do 250 m n.p.m. Wzniesienie opada w kierunku wschodnim i południowo-wschodnim, od kościoła Matki Boskiej Zwycięskiej na Górze Borkowskiej (jeden z najwyższych punktów Krakowa – 249,3 m n.p.m.) do stacji kolejowej Kraków Swoszowice (znajdującej się na terenie Jugowic – 222,4 m n.p.m.). Osiedle obiegają ulice: od północy Jugowicka, od zachodu Zakopiańska, od południa Kąpielowa i od wschodu Kolejarzy. Zabudowa składa się w przeważającej ilości z domów jednorodzinnych. Na osiedlu przy ulicy Armii Kraków znajduje się filia szkoły podstawowej nr 97 im. Joachima Lelewela. Drogi przecinają się przeważnie pod kątem prostym. Główne ulice osiedla to: Kustronia, Armii Kraków, Ciechocińska, Szyllinga, Zina i Siarczana (nazwana tak od prowadzącego nią dawniej szlaku, którym transportowano siarkę z kopalń w Swoszowicach).

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XV cz.2, hasło „Jugowice”. nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880. s. 29. [dostęp 2018-03-24].
  2. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 104.

Linki zewnętrzne

edytuj