Jukka Tiensuu (ur. 30 sierpnia 1948 w Helsinkach[1][2]) – fiński kompozytor i klawesynista.

Jukka Tiensuu
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1948
Helsinki

Pochodzenie

fińskie

Instrumenty

klawesyn

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, klawesynista

Życiorys edytuj

W latach 1967–1972 był uczniem Paavo Heininena na Akademii Sibeliusa w Helsinkach[1][2], gdzie uzyskał dyplom z fortepianu i kompozycji[2]. W latach 1972–1973 kształcił się w Juilliard School of Music w Nowym Jorku[2]. Odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji u Briana Ferneyhougha i Klausa Hubera we Fryburgu Bryzgowijskim[2], gdzie kształcił się też w zakresie muzyki barokowej i gry na klawesynie[2]. W latach 1978–1982 był pracownikiem IRCAM w Paryżu[2]. Od 1981 do 1983 roku był dyrektorem Biennale Sztuk w Helsinkach, w 1981 roku zainicjował festiwal muzyki współczesnej w Viitasaari[1][2]. W 1989 roku został zatrudniony w pracowni badań nad muzyką komputerową na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego[2].

Występował jako wykonawca w Europie, Ameryce Północnej i Azji[2], wykonując zarówno utwory barokowe, jak i muzykę współczesną[1][2]. Prowadził też działalność pedagogiczną[1]. W 1988 roku otrzymał I nagrodę Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu za utwór Tokko[1][2].

Twórczość edytuj

Po początkowych zainteresowaniach środkami kolorystycznymi i harmonicznymi wypracował koncepcję zespołu symfonicznego opartą na przepływach kompleksów brzmieniowych[1]. W swojej twórczości posługiwał się różnymi technikami charakterystycznymi dla muzyki 2. połowy XX wieku, m.in. mikrotonowością i aleatoryzmem[1]. Interesował się muzyką elektroakustyczną, stosował analizę spektralną[1]. Jego utwory cechują się statycznością przebiegu epizodów i brakiem rozwoju dramaturgii[1].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Largo na smyczki (1971)
  • Flato na orkiestrę smyczkową (1974)
  • Mxpzkl (1977)
  • M na klawesyn amplifikowany, perkusję i smyczki (1980)
  • Puro na klarnet i orkiestrę (1989)
  • Lume na orkiestrę i taśmę (1991)
  • Halo (1994)
  • Plus V na akordeon i smyczki (1995)
  • Vento na chór klarnetów (1995)

Utwory kameralne

  • Cadenza na flet (1972)
  • Concerto da camera na wiolonczelę, flet, rożek angielski, klarnet i fagot (1972)
  • 4 Etudes na flet (I 1974, II 1979, III 1979, IV 1982)
  • PreLUDI, LUDI, postLUDI na gitarę (1974)
  • Aspro na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (1975)
  • Rubato na dowolną grupę instrumentów (1975)
  • Aufschwung na akordeon (1977)
  • Dolce amoroso na gitarę (1978)
  • Sinistro na akordeon i gitarę (1977)
  • Yang I na zespół instrumentów (1978)
  • Yang II na zespół instrumentów (1979)
  • Narcissus na obój i taśmę (1979)
  • Le Tombeau de Beethoven na obój, wiolonczelę, fortepian i taśmę (1980)
  • Prélude mesuré na klawesyn i live electronics ad libitum (1983)
  • Fantango na dowolny instrument klawiszowy (1984)
  • Tango lunaire na obój lub flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i dowolny instrument klawiszowy (1985)
  • mutta na 3 akordeony (1985–1987)
  • Manaus (Ghost Sonata) na kantele (1988)
  • Le Tombeau de Mozart na skrzypce, klarnet i fortepian (1990)
  • Arsenic and Old Lace na klawesyn mikrotonowy i kwartet smyczkowy (1990)
  • Plus I na klarnet i akordeon (1992)
  • Plus II na klarnet i wiolonczelę (1992)
  • Plus III na wiolonczelę i akordeon (1992)
  • Plus IV na klarnet, akordeon i wiolonczelę (1992)
  • oddjob na altówkę lub skrzypce lub wiolonczelę i elektronikę (1995)
  • Aion na 2 akordeony (1996)
  • Beat na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1997)
  • Musica ambigua na flet prosty lub flet barokowy, skrzypce barokowe, violę da gamba i klawesyn (1998)
  • Ember na flet ćwierćtonowy, flet, obój, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2000)
  • Tri na 3 fortepiany (2001)
  • Tiet na flet, flet prosty, skrzypce, wiolonczelę i klawesyn (2003)
  • Umori na big-band (2004)

Utwory fortepianowe

  • Solo na fortepian i live electronics (1976)
  • Prélude non-mesuré (1976)
  • /L na fortepian amplifikowany na 4 ręce (1981)
  • ...kahdenkesken na fortepian na 4 ręce (1983)
  • Ground (1990)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Tanka na głos wysoki i małą orkiestrę (1973)
  • Passage na sopran, zespół kameralny i live electronics (1980)
  • P=Pinocchio? na sopran, flet, klarnet basowy, klawesyn, skrzypce, wiolonczelę, taśmę i komputer (1982)
  • Tokko na chór męski i taśmę generowaną komputerowo (1987)

Utwory na taśmę

  • Interludes I–IV na taśmę i klawesyn ad libitum (1987)
  • Prologi (1993)
  • Logos I–II (1993)
  • Epilogi (1993)
  • Sound of Life (1993)
  • Ai (1994)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 91–92. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3640–3641. ISBN 0-02-865571-0.