Juliusz Kydryński

Juliusz Kydryński
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1921 ; Tarnobrzeg
Data i miejsce śmierci	26 maja 1994 ; Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Salwatorski
Zawód, zajęcie	tłumacz; krytyk teatralny
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Krewni i powinowaci	brat Lucjan Kydryński
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Juliusz Kydryński (ur. 30 czerwca 1921 w Tarnobrzegu, zm. 26 maja 1994 w Krakowie) – polski prozaik, krytyk teatralny i filmowy oraz tłumacz z języków angielskiego, niemieckiego i francuskiego, m.in. dramatów elżbietańskich; starszy brat Lucjana Kydryńskiego.

Życiorys

Studiował na Wydziale Humanistycznym (polonistykę i anglistykę) UJ. W latach 1940–1945 był działaczem podziemia kulturalnego w Krakowie. W 1942 był więźniem w KL Auschwitz.

Debiutował w 1943 jako prozaik na łamach konspiracyjnego czasopisma „Miesięcznik Literacki”. Od 1945 był redaktorem tygodnika „Przekrój”. Był współpracownikiem prasy i radia.

Bliski przyjaciel Karola Wojtyły^[1], późniejszego papieża Jana Pawła II, który ukrywał się w krakowskim mieszkaniu Kydryńskich w początkowym okresie okupacji przy ulicy Felicjanek 10, po śmierci ojca^[2].

Dwukrotnie żonaty, w lipcu 1991 ożenił się z Zuzanną^[3].

Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Salwatorskim (kw. SC9-13-13)^[4].

Grób Juliusza Kydryńskiego na Cmentarzu Salwatorskim

Nagrody

W 1958 otrzymał nagrodę Hachette w Paryżu za reportaż^[jaka?].

Twórczość

Notatnik europejski
Uwaga, gong!... Opowieść-pamiętnik o teatrach krakowskich 1937-1948
Do widzenia, Claudio
Próba portretu. Rzecz o Adamie Polewce
Tapima
Był potrzebny. O Ludwiku Pugecie
Gwiazda dwóch kontynentów
Itaka i mgła
W łupinie orzecha
Powrót do natury
Szpieg Nazi nr 176

Przekłady

Ze względu na liczbę tłumaczonych autorów i przełożonych dzieł Juliusza Kydryńskiego można uznać za najbardziej zasłużonego w Polsce popularyzatora dramatu elżbietańskiego. Zasługą Kydryńskiego było pokazanie polskiemu czytelnikowi, że teatr elżbietański nie ograniczał się do twórczości Williama Szekspira, ale stanowił wspólne dzieło co najmniej kilkunastu wybitnych dramaturgów. Przełożył tylko jedną sztukę Szekspira – Hamleta (1987), podstawą przekładu czyniąc tzw. złe kwarto (bad Quarto), a zatem pirackie wydanie dramatu z 1603^[5]

Christopher Marlowe Edward II, Tamerlan Wielki, Tragiczna historia Doktora Fausta
Ben Jonson Alchemik
Thomas Kyd Tragedia hiszpańska
Alexander Pope Porwany lok
Franz Kafka Ameryka, Wyrok, Kolonia karna
Iris Murdoch Jednorożec
Pierre Boulle Most na rzece Kwai
Henry Miller Noce miłości i śmiechu
John Steinbeck Perła
Laurence J. Peter Recepta Petera
Mark Twain Listy z Ziemi

Przypisy

↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-16)].
↑ KazimierzK. Pielatowski KazimierzK., Uśmiech Jana Pawła II, Wyd. 2 przered, Poznań: Hlondianum, 1994, s. 14, ISBN 83-85203-17-6, OCLC 749675002 [dostęp 2023-03-07] .
↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 261. ISBN 83-08-03780-1.
↑ Juliusz Kydryński. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2017-07-14].
↑ Juliusz Kydryński · Repozytorium polskich przekładów Williama Shakespeare’a w XX i XXI wieku: zasoby, strategie tłumaczenia i recepcja [online], xx.polskiszekspir.uw.edu.pl [dostęp 2024-09-23] .

[1] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-16)].

[2] KazimierzK. Pielatowski KazimierzK., Uśmiech Jana Pawła II, Wyd. 2 przered, Poznań: Hlondianum, 1994, s. 14, ISBN 83-85203-17-6, OCLC 749675002 [dostęp 2023-03-07] .

[3] Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 261. ISBN 83-08-03780-1.

[4] Juliusz Kydryński. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2017-07-14].

[5] Juliusz Kydryński · Repozytorium polskich przekładów Williama Shakespeare’a w XX i XXI wieku: zasoby, strategie tłumaczenia i recepcja [online], xx.polskiszekspir.uw.edu.pl [dostęp 2024-09-23] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]