Kąty (powiat otwocki)
wieś w województwie mazowieckim, powiecie otwockim
Kąty – wieś sołecka[2] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Kołbiel[5][4].
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
555[2] |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
05-340[3] |
Tablice rejestracyjne |
WOT |
SIMC |
0674738[4] |
Położenie na mapie gminy Kołbiel ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu otwockiego ![]() | |
![]() |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0674744 | Nowinki | część wsi |
0674750 | Nowiny | część wsi |
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[6].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kąty, po jej zniesieniu w gromadzie Kołbiel. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Kołbieli[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 51918
- ↑ a b Strona gminy. Statystyka. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 444 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
edytuj- Kąty (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 943 .