Kąty Walichnowskie
Kąty Walichnowskie – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Czastary.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
442[2] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
98-410[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EWE |
| SIMC |
0196084 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu wieruszowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Czastary  | |
 51°17′09″N 18°20′51″E/51,285833 18,347500[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.
Historia
edytujMiejscowość historycznie należy do ziemi wieluńskiej i pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Pierwsze wzmianki o miejscowości zapisane zostały w 1377 i 1397 jako "Canthy", "Kanthi", "Kavthi", "Clathy"[4].
W pobliżu miejscowości archeolodzy odkryli grodzisko stożkowate. Wieś została odnotowana w historycznych dokumentach prawnych i podatkowych. W latach 1403–04 żona Wierusza, Katarzyna, córka Maćka Borkowica, toczyła spór o znajdujące się tu grodzisko z wojewodziną kaliską Wichną. 1467 Małgorzata z Wieruszowa sprzedała wieś J. Kępińskiemu z Baranowa. W 1520 miejscowość leżała w parafii Walichnowy, a w 1532 wymieniona po łacinie jako "villa deserta"[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51987
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 452 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Rosin 1963 ↓.
Bibliografia
edytuj- Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Kąty”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 90.